Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΠΕΡΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ! (ΠΡΟΣΟΧΗ! Το κείμενο που ακολουθεί είναι μαθηματικό :))


Είναι πρακτικά αδύνατον να μην επηρεάζουν τις σχέσεις μας οι πάσης φύσεως πιέσεις που δεχόμαστε.
Και δεν αναφέρομαι στο σύνολο της καθημερινότητά μας. Αυτή έχει αλλάξει άρδην για τους περισσότερους. Ελάχιστοι έχουν μείνει ακόμη αλώβητοι. Αναφέρομαι στις σχέσεις μας, αυτές καθ' αυτές, τις κοινωνικές, τις επαγγελματικές, τις διαπροσωπικές, τις στενότερες και τις "ευρύτερες",  τις άμεσες και τις διαδικτυακές, τις ποικίλες, τέλος πάντων, σχέσεις μέσω των οποίων επιβιώνουμε ως κοινωνικά όντα που συνδιαλέγονται, που συνυπάρχουν, που μοιράζονται, που συμφωνούν ή διαφωνούν και θέτουν επί τάπητος  τα προβλήματα, προσπαθώντας να εξηγήσουν τις απόψεις τους ή να κατανοήσουν τις εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις του άλλου.
Οι σχέσεις αυτές είναι ένα μέρος της καθημερινότητάς μας, σημαντικό και πολλαπλώς υπολογίσιμο, που επηρεάζεται βαθύτατα από την κρίση και τις πιέσεις που δεχόμαστε γενικώς και ειδικώς τώρα εν όψει των εκλογών. Καθώς δε πλησιάζει η 6η του Μάη, η αγωνία κορυφώνεται και ο καθένας μας, λίγο πολύ, προσπαθεί να πείσει τους άλλους πως αν  δεν ψηφίσουμε όλοι το κόμμα Χ, τότε τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια. Υπάρχει κανείς που δεν παίρνει μέρος σε τέτοιες συζητήσεις; Που δεν προσπαθεί να επηρεάσει με κάποιον τρόπο  φίλους και γνωστούς να ψηφίσουν το κόμμα που πρόκειται να ψηφίσει ο ίδιος; Και υπάρχει κανείς που σε αυτές τις  εκλογές μένει αδρανής και αδιάφορος;  
Κανείς! Ή τουλάχιστον έτσι θα απαντούσα μέχρι χθες, που δεν είχα  ακόμη ακούσει  ένα γνωστό μου νεαρό να λέει : "Εγώ πάντως δεν πρόκειται να πάω. Τους σιχάθηκα όλους. Δεν θα ψηφίσω κανέναν. Απέχω.". 
Μετά από αυτό αναρωτιέμαι συνέχεια πόσοι άνθρωποι, και ειδικά πόσοι νέοι άνθρωποι, σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Πόσοι άραγε , από απέχθεια προς το σώμα των πολιτικών, θα αποφασίσουν να μείνουν εκτός διαδικασίας σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο;
 Αλλά και πόσοι από εμάς που θα προσέλθουμε στις κάλπες έχουμε πλήρη επίγνωση του τι ακριβώς θα κάνουμε, ψηφίζοντας; Ακούγεται κάπως ανόητο ένα τέτοιο ερώτημα, αλλά αν σκεφτούμε πόσο σύνθετος είναι ο νόμος ή καλύτερα η πληθώρα νόμων, όπως,  διαβάζουμε στη Βικιπαίδεια, όπου γράφει ότι: "η νομοθεσία περί εκλογής βουλευτών, που εντοπίζεται σε πληθώρα νόμων, οι οποίοι βρίσκονται κωδικοποιημένοι σε ενιαίο κείμενο, που περιλαμβάνεται στο Π.Δ. 26/2012 (ΦΕΚ 57 Α'/15 Μαρτίου 2012)",   μπλαμπλαμπλα, τότε γίνεται σαφές ότι το ερώτημα δεν είναι και τόσο ανόητο.
 Ιδιαίτερα για άτομα που δεν έχουν έφεση στην ανάγνωση των μπερδεμένων νομικών κειμένων με τις πολλαπλές και αλλεπάλληλες παραπομπές και την τεχνιέντως κατασκευασμένη  ορολογία, τα πράγματα είναι επιεικώς... ακατανόητα!
Ευτυχώς όμως που για όσους είναι αδαείς στα νομικά θέματα, υπάρχουν τα μαθηματικά παραδείγματα που κάνουν τα πράγματα εύκολα και απλά! Όπως αυτό το παράδειγμα που μου έστειλε σε ηλεκτρονικό μήνυμα, προ ολίγου, η φίλη, μαθηματικός, Χ.Ζ., που όπως μου είπε της το έστειλε η, επίσης μαθηματικός, αδερφή της Α.Ζ. και που διαβάζοντάς το, εγώ η επίσης μαθηματικός,  σκέφτηκα: 
"Νομίζω πως τώρα μόλις κατάλαβα για ποιο λόγο αποφεύγεται επισταμένως από το εκπαιδευτικό σύστημα η διδασκαλία των ποσοστών στους μαθητές μας!". 
Ε, ναι λοιπόν. Αυτό είναι! Δεν τους διδάσκουμε τα ποσοστά, για να μην μπορούν να καταλάβουν, όταν θα έχουν μεγαλώσει, πώς προκύπτουν τα αποτελέσματα των εκλογών. Ειδικά, όταν οι εκλογές διενεργούνται βάσει νόμου, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ αξιοποιεί στο έπακρο το γνωστό κόλπο " If you cannot convince them, confuse them.", του Τρούμαν! Αλλά ευτυχώς, ευτυχώς λέω, που υπάρχουν τα Μαθηματικά και μας εξηγούν πολύ απλά, πόσο σατανικό είναι το κόλπο του 3%! Ιδού το παράδειγμα των αδερφών Ζ. (ή όποιου, τέλος πάντων, σκέφτηκε πρώτος να γράψει ένα τέτοιο χρήσιμο μήνυμα)

Ας υποθέσουμε ότι στους 1000 πολίτες, (Π),  240  θέλουν στην κυβέρνηση το κόμμα Α και το ψηφίζουν.
Τι δύναμη έχει αυτό;
Ποιο είναι το πραγματικό του ποσοστό;


Έχουμε και λέμε 
Από τους 1000  Π  240
θέλουν Α      στους   100  πόσοι; ( Χ)
 Χ = 240*100/1000 = 24%
 

Με μια λογική αποχή 20% (δηλαδή αν δεν πάνε να ψηφίσουν οι 200 Π), πόσο γίνεται το ποσοστό του κόμματος Α; 
Από τους 800 Π  240  θέλουν Α
        στους 100 πόσοι; ( Χ )
Χ = 240*100/800 = 
30% !

Υπάρχουν όμως και τα άκυρα... 
Αν απ' τους 800 που πήγαν στις κάλπες, οι 50 ρίξουν άκυρο τότε, πόσο γίνεται το ποσοστό του;
Από τους 750 Π  240 θέλουν Α
      στους 100 πόσοι; ( Χ)  
Χ = 240*100/750 = 32% !

Κι αν απ' τους 750 οι 60 ρίξουν λευκό, πόσο γίνεται το ποσοστό του;

Από τους 690 Π  240 θέλουν Α
        στους 100 πόσοι; ( Χ )
Χ = 240*100/690 = 34,8% !!

Μα καλά, θα μου πείτε, αυτά ίσχυαν πάντοτε. 
Είναι ο κλασσικός τρόπος του συστήματος για να παίρνουν έδρες που δεν τους αναλογούν. 
Ναι, αλλά τώρα οι έδρες δεν μοιράζονται με βάση απλά και μόνο τις «έγκυρες» ψήφους (σα να λέμε οι 690 του παραδείγματός μας) αλλά από το άθροισμα των ψήφων μόνο όσων κομμάτων πέρασαν το 3% -και υπό όρους, το κόμμα Α με αυτό το ποσοστό κάνει κυβέρνηση.
Αν δηλαδή, από τους 690 πολίτες, οι 100 συνολικά ψηφίσουν συνδυασμούς που δεν περνούν το όριο του 3% τότε έχουμε και λέμε 

Από τους 590 Π  240  θέλουν Α
       στους 100 πόσοι; ( Χ )
 Χ = 240*100/590 = 
40,7 % !!

Έλα όμως που -με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο- ένα τέτοιο ποσοστό δίνει την απόλυτη πλειοψηφία στο κόμμα Α, γιατί οι έδρες που θα πάρει θα είναι   
40,7 % *250 = 101 έδρες 
Και επειδή το πρώτο κόμμα παίρνει και «δωράκι» 50 έδρες, το κόμμα Α έχει τελικά 151 !

Πώς έγινε και ένα κόμμα με πραγματική δυναμική 24% στο σύνολο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, να παίρνει 151 έδρες;
Ενώ αν δεν υπολογίζονταν μόνο το σύνολο των πολιτών που ψήφισαν κόμματα με τελικό ποσοστό πάνω από 3%,

τότε οι έδρες που θα έπαιρνε το κόμμα Α, θα ήταν 240*34,8%87 έδρες
Οπότε ακόμη κ
αι με το "δωράκι" των 50 εδρών, θα είχε μόνο 87 + 50 = 137 έδρες...
 -------------------------------------------------------------------------

Μάλιστα! 
Αυτά περίπου έγραφε το μήνυμα που έλαβα νωρίτερα από τη φίλη μου και με αυτά τα πολύ απλά μαθηματικά εξηγούσε πώς ένας περίπλοκος εκλογικός νόμος καταφέρνει, ως δια μαγείας, να μετατρέψει το αρχικό 24% σε απόλυτη πλειοψηφία!
Πώς όμως θα μπορούσε να γίνει κατανοητή η παραδοξότητα αυτού του συστήματος σε ανθρώπους, οι οποίοι αφενός επιμένουν να το θεωρούν δημοκρατικό, αφετέρου αρνούνται να δουν μέσα από τα μαθηματικά τις κρυμμένες αλήθειες των πολιτικών με τα ωραία σποτάκια, τις παχυλές υποσχέσεις και τις επανωτές συγγνώμες. Πώς να αξιοποιηθεί ένα τέτοιο επιχείρημα σε ανθρώπους που δηλώνουν απερίφραστα ότι: 
"Ποτέ δεν τους άρεσε η μαθηματικοποίηση της κοινωνίας και της ανθρώπινης συμπεριφοράς, ούτε καν η απόπειρα μαθηματικοποίησης της. Ακόμα κι όταν έβγαζε σωστά αποτελέσματα τη θεωρούσαν εξοργιστικά βλακώδη.";
Όπως φαίνεται, τελικά, τα "βλακώδη αποτελέσματα" δεν προκύπτουν, όπως ισχυρίζεται ο φίλος μου πιο πάνω, από τη μαθηματικοποίηση, αλλά από την έλλειψη της! 
Και ιδού πώς, ελλείψει Μαθηματικών, η μειοψηφία βαπτίζεται πλειοψηφία, η ολιγαρχία δημοκρατία, και το  "If you cannot convince them, confuse them." του Τρούμαν, γίνεται εύκολα ο κυρίαρχος τρόπος διακυβέρνησης.
Όμως, μεταξύ των πολλών αποφθεγμάτων του πρόεδρου Τρούμαν, που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, υπάρχει και αυτό: "If you can't stand the heat, get out of the kitchen.", που μου αρέσει ιδιαιτέρως, επειδή, προσωπικά, πιστεύω ακράδαντα πως η θερμοκρασία έχει ανέβει πολύ και ήρθε, επιτέλους, η ώρα να βγούμε από την κουζίνα και, γιατί όχι, να περάσουμε στο σαλόνι!

48 σχόλια:

  1. Η γνώση είναι δύναμη. Και είναι για να μοιράζεται, όχι για να μένει κρυφή, στα χέρια των ολίγων... Έτσι, όποιος και αν έγραψε αυτό το φανταστικό και πανέξυπνο παράδειγμα, αξίζει συγχαρητηρίων κι εμείς το μόνο και ταπεινό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να το προωθούμε σε όσους περισσότερους μπορούμε - ζωή χωρίς μαθηματικά είναι μία σύγχυση. Πολλές φορές μέχρι τώρα συνάντησα ανθρώπους που δε θέλουν τους αριθμούς γιατί προδίδουν την αλήθεια. Μια συγκεχυμένη θολή κατάσταση τους βολεύει αφάνταστα!! Διαίρει και βασίλευε... Πολύ σοφό το ρητό του Τρούμαν. Πολλοί το ακολουθούν γι' αυτό καιρός είναι να ξυπνήσουμε εμείς οι άλλοι και μια που μας έπιασε η ζέστη, καιρός για το σαλόνι.. ή μάλλον για τα σαλόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατερίνα καλησπέρα,
    Αυτά όλα που περιγράφεις θα ήταν απολύτως σωστά αν το εκλογικό μας σύστημα ήταν απλή αναλογική (+50 έδρες στο πρώτο κόμμα). Αλλά τα πράγματα στη πράξη είναι ακόμη χειρότερα! Έχουμε ένα εκλογικό σύστημα που είναι ακόμη πιο άδικο και από την ενισχυμένη αναλογική της δεκαετίας του 90. Ένα τραγικό παράδειγμα-σενάριο:
    Στο νομό Χανίων πιθανά αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι:
    1. ΠΑΣΟΚ 24,5% (λίγο κάτω από τοεκλογικό μέτρο που είναι 25%)
    2. Δημοκρατική Συμμαχία 23% (ρεαλιστικό σενάριο, αφού ο υποψήφιος της Ντόρας είχε πάρει αυτό το ποσοστό στις Δημοτικές)
    3. Κάποιο κόμμα
    4. Κάποιο κόμμα
    5. Ν.Δ. 10% (ρεαλιστικό σενάριο, αφού ο υποψήφιος της Ν.Δ. είχε πάρει αυτό το ποσοστό στις Δημοτικές)

    Τότε: Αν η Ν.Δ. βγει πρώτο κόμμα και η Δημ. Συμμαχία δεν μπει στη βουλή θα έχουμε το εξής παράδοξο. Η Ν.Δ. θα πάρει ΚΑΙ ΤΙΣ 4 ΕΔΡΕΣ του νομού με ποσοστό 10% επί των έγκυρων (κάτι που όπως σωστά εξηγείς ισοδύναμει ίσως και με 5% επί των εγγεγραμμένων). Η δημοκρατία θριαμβεύει και πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το παραδειγμα μας λεει πως δουλευει ο εκλογικος νομος.

    Δε μας λεει τιποτα για το τι οριζουμε ως εκλογικο σωμα, ποιες προδιαγραφές πρεπει να πληροι και ποια κοινωνικα κριτηρια ειναι αναγκαια ή και ικανά ωστε να θεωρηθεί το όλον συστημα ως αντιπροσωπευτικό και άρα δημοκρατικό.

    Συνεπως δε μας δίνει κανένα πρακτικό και χρήσιμο συμπέρασμα - πέραν της σημασίας συμμετοχής στα κοινά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. !!! απορώ πως το κάνεις τόσο περίπλοκο και γιατί θέλεις τόσους πολλούς ορισμούς για να λειτουργήσει ένα απλό παράδειγμα, με εκλογικό σώμα τους 1000 Π!!!
      Άλλωστε το μαθηματικό μοντέλο που απλοϊκά περιγράφεται παραπάνω και μας δείχνει επιτυχώς πως το 24% μετατρέπεται σε 50+%, αν αφήσουμε τους άλλους να αποφασίσουν για μας, δεν έχει να κάνει με κοινωνικά κριτήρια, εκτός ίσως από ένα... Άλλαξε το Π με Μ και θα έχεις λύσει κι αυτό το θέμα.. Τι να σου πω;

      Διαγραφή
    2. Δεν αμφισβητώ την ορθότητα του παραδείγματος. Λέω απλώς πως το παράδειγμα είναι ηλίθιο.

      Διαγραφή
    3. Τότε θα ήθελα να μας δώσεις ένα μη ηλίθιο παράδειγμα και να είσαι σίγουρος πως θα το αξιοποιήσουμε.
      Έλα, μην κρατάς τις μαθηματικές σου γνώσεις για τον εαυτό σου. Φέρσου δημοκρατικά. Και εντόπισε με παραδείγματα την ηλιθιότητα του παραδείγματος ή δώσε αντιπαράδειγμα. Αν δεν μπορείς να φερθείς με κοινωνικότητα ή .. δημοκρατικά :) τότε, φέρσου απλά ... μαθηματικά, αλλά όχι αφοριστικά σαν πολιτικός ή σαν παπάς! :))))

      Διαγραφή
    4. Παίρνοντας ενα απλό παράδειγμα και καταλήγοντας με φράσεις όπως:

      "ένας περίπλοκος εκλογικός νόμος καταφέρνει, ως δια μαγείας"

      μαγεία η μέθοδος των τριων;

      "οι οποίοι αφενός επιμένουν να το θεωρούν δημοκρατικό,"

      τι θα πει δημοκρατικό;

      "αρνούνται να δουν μέσα από τα μαθηματικά τις κρυμμένες αλήθειες των πολιτικών με τα ωραία σποτάκια, "

      κρυμμένη αλήθεια (;)

      "η μαθηματικοποίηση της κοινωνίας"

      τι θα πει μαθηματικοποίηση της κοινωνίας;

      ----------------

      Χωρίς να μπω σε άλλες λεπτομέριες ειδικά από το κειμένο που σου έστειλαν εγώ δεν εντοπίζω το πρόβλημα μέσα σε ένα εκλογικό νόμο αλλά στο πρόβλημα που εχουμε να συννεοηθούμε. Να εντοπίσουμε τις χρήσιμες έννοιες, να τις ορίσουμε σωστά και να συμφωνήσουμε για το τι εννοούμε όταν τις ορίζουμε, μπας και καταφέρουμε να συνενοηθούμε ως κοινωνία ή ως μικρή ομάδα.

      Στα σημεία που ανέφερα παραπάνω υπάρχει σαφής σύγχιση εννοιών.

      Αν δεν ορίσεις τι θα πει δημοκρατία, δε μπορείς να αποφανθείς αν ενα συστημα ειναι δημοκρατικό η όχι.

      Αν δεν αποφασίσεις τα όρια της δημοκρατίας και το που αυτή χρειάζεται, πότε ωφελεί την κοινωνία και πότε όχι, δε μπορείς να σχεδιάσεις ένα σύστημα που να εκμεταλεύεται τα αγαθά της και να αντιμετοπίζει τα αρνητικά της.

      Τέλος "η μαθηματικοποίηση" της κοινωνίας προφανώς είναι καλή όταν ως μαθηματικοποίηση ορίζουμε την τάση προς ορθολογική προσέγγιση των προβλημάτων ενώ προφανώς είναι κακή όταν ως μαθηματικοποίηση 'ορίζουμε' τη "ρομποτικοποίηση" δηλαδή την αναστολή της ελεύθερης βούλησης και σκέψης προς χάριν της αυτοματοποιημένης σκέψης.

      Αν θες όμως ένα παράδειγμα, πρέπει να μου πεις σε παρακαλώ και ποιο περίπου πρόβλημα θα ήθελες να περιγράψω με αυτό το παράδειγμα.

      Διαγραφή
    5. :))) μαγεία ο εκλογικός νόμος! Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Δες τη μαγεία στο Π.Δ. 26/2012 (ΦΕΚ 57 Α΄/15 Μαρτίου 2012).

      "τι θα πει δημοκρατικό;" συμφωνώ πως πρέπει να απαντηθεί αυτό. Αλλά δεν αισιοδοξώ πως θα απαντηθεί, πέρα από μια σύμβαση για να συνεχίσουμε, αν θέλουμε, την κουβέντα.
      Μέτρα λίγο στα γρήγορα να δεις πόσους ορισμούς θα βρεις και μετά φτιάχνουμε έναν που βολεύει την εξέλιξη της συζήτησης.. :)
      (στο κείμενο απευθύνομαι σε φίλο με τον οποίο το έχουμε εκτενώς συζητήσει)

      κρυμμένη αλήθεια(;) (;;;) 3-1! Κέρδισα!

      Το πρόβλημα που θέλω να περιγράψεις με το παράδειγμα που θα μας δώσεις είναι αυτό που περιγράφει το παράδειγμα που χαρακτήρισες ηλίθιο. Δηλαδή το πώς λειτουργεί ο εκλογικός νόμος, που αν δεν τον έχεις υπόψη σου τον βρίσκεις εδώ
      Π.Δ. 26/2012 (ΦΕΚ 57 Α΄/15 Μαρτίου 2012).
      Μην ξεχάσεις να συμπεριλάβεις αυτά ακριβώς που παραλείπονται στο παράδειγμα που υπάρχει στην ανάρτησή και υπογραμμίζεις εσύ στο σχόλιο σου, δηλαδή
      " τι ορίζεται ως εκλογικο σωμα, ποιες προδιαγραφές πρεπει να πληροι και ποια κοινωνικα κριτηρια ειναι αναγκαια ή και ικανά ωστε να θεωρηθεί το όλον συστημα ως αντιπροσωπευτικό και άρα δημοκρατικό."

      ουπς!!! είπες "δημοκρατικό"; δίχως να δώσεις ορισμό;
      Ναι, επομένως θα πρέπει να ορίσεις και το "δημοκρατικό".
      Ξεκίνα. Ο χρόνος μετράει από τώρα.

      Διαγραφή
    6. Αν κάποιος ψάξει να βρει προβλήματα στον εκλογικό νόμο, θα βρει.

      Το βασικό ζήτημα που θέτεις είναι πως ο "μέσος" εκλογικός νόμος (δλδ οι νόμοι που γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά) έχει πρόβλημα απεικόνισης της λαϊκής βούλησης. Ειδικότερα οι νόμοι αυτοί απεικονίζουν πλαστά ποσοστά που λίγο έχουν να κάνουν με το εκλογικό σώμα, συνεπώς τίθεται θέμα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Συγκεκριμένα το παράδειγμα αυτό απέδειξε (!) την αντίφαση στη φυσιογνωμία ενός δημοκρατικού εκλογικού νόμου.

      Ορισμός: Δημοκρατία ορίζεται ως το καθεστώς της πλειοψηφίας. Οι αποφάσεις λαμβάνονται από τους περισσότερους και εφαρμόζονται από όλους στα πλαίσια ενός συστήματος προσωπικών ελευθεριών.

      Παρατήρη: Ο (γενικά αποδεκτός) ορισμός αυτός δεν ασχολείται με το φαινόμενο της διακυβέρνησης (σιγά που θα ασχολιότανε!). Δεν ξεκαθαρίζει πως μπορεί ένας τέτοιος ορισμός μπορεί να εφαρμοστεί και να εκφραστεί στις σύγχρονες κοινωνίες που απαρτίζονται από εκατομμυρία πολιτες με τόσο διαφοροποιημένες απόψεις (γιατί αυτό ακριβώς είναι το δύσκολο!)

      Διαγραφή
    7. Οι εθνικές εκλογές είναι μία ευκαιρία να εφαρμοστεί η δημοκρατική βούληση. Χρειάζεται ένας νόμος που να μπορεί να συγκεράσει όσο το δυνατόν περισσότερες απόψεις με τρόπο που να επιτευχθεί μία λειτουργική κυβέρνηση. Το κόμματα ως φορείς εξουσίας παίζουν το ρόλο της γέφυρας. Το κοινοβουλευτικό σύστημα έχει ακριβώς αυτό το σκοπό.

      Ο εκλογικός νόμος ολοκληρώνει τη λύση του προβλήματος. Ο τρόπος που το κάνει αυτό ΚΑΛΩΣ 'Η ΚΑΚΩΣ έχει προτεραιότητα τη σύσταση κυβέρνησης! Αυτό διότι οι εθνικές εκλογές είναι υπερβολικά μαζικές για να εκφράσουν ακέραια τη δημοκρατική βούληση του εθνους (γι' αυτό υπάρχουν και άλλοι θεσμοί όπως π.χ. συνδικαλισμός ή τοπική αυτοδιοίκηση).

      Η προτεραίοτητα του εκλογικού νόμου είναι η αποτύπωση της επιλογής του κόσμου ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗ ΕΠΙΛΟΓΗΣ - ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ.

      Γιατί;

      Γιατί δεν είναι η δουλειά του νόμου να αποτυπώνει τη δυσαρέσκεια ως προς το πολιτικό σύστημα γενικότερα (30 υποψήφια κόμματα). Δεν έχει οριστεί γι αυτό το λόγο. Ο εκλογικός νόμος είναι μία μετρική της Δημοκρατίας. Όπως το μέτρο ενός διανύσματος δε μας λέει τίποτα για την κατεύθυνσή του έτσι και ο εκλογικός νόμος δεν αφορά όσους δεν θέλουν να πάρουν θέση. Τους σέβεται στα πλαίσια των ατομικών ελευθεριών όμως δε μπορεί να τους λάβει, θεσμικά, υπ' όψιν γιατί η δουλειά του είναι να εκλέξει το νομοθετικό σώμα - αλλά και την κυβέρνηση.

      Συνεπώς, πολύ καλά κάνει ο νόμος και αποκλείει όσους δεν θέλουν να πάρουν θέση, χωρίς να τους τιμωρεί (ατομικό δικαίωμα η μη θέση). Όσοι δεν παίρνουν θέση δεν υπάρχουν ως ψηφοφόροι για το νόμο, όπως το x=0 δεν υπάρχει για την 1/x.

      Πρόταση:
      Αν ο νόμος ελάμβανε υπ' όψιν τους λευκούς/άκυρους τότε θα ήταν αντιδημοκρατικός.

      Αποδ.:
      1. Η προοπτική της ακυβερνησίας είναι κατ' αρχήν η βούληση των λευκών/άκυρων. Δηλαδή η επιβολή της μειοψηφούσας άποψης λευκό/άκυρο έναντι όλων όσων συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία. Αυτό παραβιάζει τον ορισμό της Δημοκρατίας. Υποθέτωντας ότι τα λευκά/ακυρα είναι μειοψηφία - σε αντίθετη περίπτωση αναζητούμε κοινωνικο-ανατρεπτικές λύσεις.

      2. Αν η λαϊκή βούληση ερμηνευτεί από όλα τα κόμματα ως ανάγκη συνασπισμών και συγκυβέρνης κομμάτων, επαφίεται στα κόμματα να εφαρμόσουν τη λαϊκή αποφαση διατηρώντας τη θεσμική εξουσία "του ψήφου εμπιστοσύνης".

      Η κυβέρνηση χρειάζεται τη δεδηλωμένη πλειοψηφία. Αν δεν την λάβει ή τη χάσει πάμε σε εκλογές. Αν την λάβει γίνεται εκτελεστική εξουσία η οποία στηρίζεται από ετερόκλητα κόμματα και ωφείλει να εφαρμόζει τα σχέδια και τις προτάσεις νόμων της βουλής. Η κυβέρνηση αυτή όμως είναι δομικά αδύναμη να εφαρμόσει συγκεκριμένη πολιτική. Άλλωστε νομιμοποίηση αυτής της κυβέρνησης είναι υπό την αυθαίρετη υπόθεση πως ο εμμέσως ο κόσμος επέλεξε κυβερνητικό συνασπισμό.

      Η επανάληψη των εκλογών δοκιμάζει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά διότι κάποτε πρέπει να έχουμε ισχυρή κυβέρνηση. Το σώμα θα εκβιαστεί να ψηφίσει το κόμμα με γνώμωνα κυρίως την κυβέρνηση. Και αυτό είναι εν γένει αντιδημοκρατικό καθώς εκβιάζει την ελεύθερη βούληση. QED.

      Το αρχικό παράδειγμα δεν αναδεικνύει την αντιδημοκρατικότητα του νόμου. Δε λέει απολύτως τίποτα. Η αντι-δημοκρατικότητα του νόμου θα μπορούσε ίσως να αναδειχθεί με το φαινόμενο κατανομής των εδρών - π.χ. τις λεγόμενες καραμπόλες. Ακόμα και ο σταυρός προτίμησης δεν είναι προβλημα, αρκεί τα κριτήρια που επιλέγουμε να κάποιον να είναι με γνώμωνα το κοινό συμφέρον. Εδώ όμως ανακύπτει πρόβλημα εφαρμογής του νόμου που είναι εκτώς θέματος.

      Διαγραφή
    8. υπαρχει λάθος στο :

      "Η προοπτική της ακυβερνησίας είναι κατ' αρχήν η βούληση των λευκών/άκυρων."

      το σωστό είναι

      "...η βούληση της αποχής".

      Διαγραφή
  4. Εμένα πάντως δε με ενδιαφέρει τόσο η χρησιμότητα του παραδείγματος πέρα από το γεγονός ότι συμφωνώ με την Κατερίνα ότι καταδεικνύει την μπαμπεσιά όσων εκμεταλλεύονται την απέχθεια των ανθρώπων για τα μαθηματικά με αποτέλεσμα τη διακυβέρνηση κατά πώς μας βολεύει εν αγνοία των αδαών... Αυτό είναι έλλειψη δημοκρατίας, όχι τα πολιτικάντικα τερτίπια που σκαρφίζονταιμερικοί. Θεωρώ επίσης χρέος μας να ξεσκεπάζουμε όσο και όπου μπορούμε τέτοια κολπάκια σε όσους δυσκολεύονται. Οι άλλες λεπτομέρειες είναι για περαιτέρω ανάλυση. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.. Τους θερμούς χαιρετισμούς μου στους συνομιλητές της βραδιάς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι μαθηματικα η μέθοδος των τριων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι είναι Μαθηματικά και μάλιστα τα χρησιμοποιούμε κάθε μέρα για να διευκολύνουν τις συναλλαγές μας.Είναι κεκτημένη γνώση ,οι οποία δεν μειώνει την αξία των Ανώτερων Μαθηματικών.

      Διαγραφή
    2. Και ο τροχός είναι κεκτημένη γνώση. Μπορείς όμως να χρησιμοποιηθεί για πυρηνική σχάση;

      Θέλω να πω φίλε Έκτωρα πως αν εχω ενα πρόβλημα πολύ πολύπλοκο μιας άλλης επιστήμης (εδώ Νομική), πάω σε άλλη "επιστήμη" (μαθηματικά) , φτιάχνω ένα μοντέλο αστείο, κάνω μπακαλοπράξεις , βγάζω ενα τελείως άχρηστο συμπέρασμα και εξυμνώ τη μαθηματική σκέψη γι αυτό το συμπέρασμα, τότε προσβάλω και εμένα και το μυαλό των συνομιλητών μου και φυσικά τα μαθηματικά.

      Διαγραφή
    3. Ναι αν μπορεί να βοηθήσει τη πυρηνική σχάση θα τον χρησιμοποιήσω να είσαι σίγουρος..και να σου πώ κι ενα μυστικό:Η Νομική Επιστήμη πάντα χρησιμοποιεί Μαθηματικά για να ερμηνεύσει την απόδοση του Δικαίου...με ποσοστά φυσικά..παρακρατείται το τάδε ποσοστό και όχι το δείνα σε ένα συμβόλαιο πχ

      Διαγραφή
    4. Ναι αυτό λέμε, ότι δεν μπορεί - παρά το ότι θεωρείται η μεγαλύτερη εφεύρεση.

      Το ότι η μέθοδος των τριών είναι εξαιρετικά χρήσιμη δε σημαίνει ότι λύνει όλα τα προβλήματα, εν προκειμένω το πρόβλημα δημοκρατίας του εκλογικού νόμου.

      Το ότι μία επιστήμη χρησιμοποιεί στοιχεία άλλης επιστήμης για να λύσει κάποια προβλήματά της δε σημαίνει ότι οι δύο επιστήμες είναι συμβατές για όλα τα προβλήματά τους.

      Το πρόβλημα της δημοκρατίκοτητας ενός εκλογικού νόμου είναι εξαιρετικά σύνθετο και απασχολεί γενιές και γενιές ακαδημαϊκών, για να προσεγγιστεί με τη μέθοδο των τριών. Το παράδειγμα που χρησιμοποιήθηκε είναι ηλίθιο και προσπάθησα να το εξηγήσω παραπάνω. Δεν τιμά ούτε τα μαθηματικά, ούτε τη νομική επιστήμη, ούτε κανέναν.

      Διαγραφή
  6. Τα τελευταία χρόνια; Μόνο η απλή και μάλιστα μόνο χάρη σε κάτι δασκάλους και καθηγητές που πιστεύουν στη μαγεία, στην ουσία και τη δύναμη των μαθηματικών - η σύνθετη; έχει πλέον εξαφανιστεί... Δύσκολα πράγματα. Πού να ζαλίζουμε τα παιδιά μ' αυτά.. Σαν τον τύπο του ημίσεως για τη διακρίνουσα, καλή ώρα που χρειάζεται στην Α' λυκείου και την αποφεύγουμε σαν το διάολο το λιβάνι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κοίτα να δεις που η δυναμη των μαθηματικων κρυβόταν στα μπακαλοτεφτερα...Γι αυτό δεν εχουμε δημοκρατία σήμερα, γιατί δε μαθαμε τη μεθοδο των τριων και την προπαίδεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. CsLaKoNaS, αν δεν τα λες αυτά ειρωνικά, τότε έχεις πετύχει διάνα! :) Είναι φανερό πως δεν έχεις μπει σε σχολική τάξη.

      Σήμερα, την πρώτη ώρα στην Άλγεβρα της Β' ο "καλός" μαθητής της τάξης (ο καλύτερος στο συγκεκριμένο τμήμα, δηλαδή) μου λέει. log5=1/2. Όχι του απαντώ. Επέμενε και μου εξήγησε πως δεν μπορεί να ισχύει κάτι άλλο αφού log10=1. Κατάλαβες; Στην καλύτερη περίπτωση ο καλός μαθητής σε μια μάζα ενός δημόσιου σχολείου φτάνει να αντιλαμβάνεται πλήρως τα ανάλογα ποσά και τη γραμμική συσχέτιση. that' s all!
      Γι' αυτό μην είσαι σίγουρος για το πού κρύβεται η δύναμη των μαθηματικών. Μπορεί να κρύβεται και κάτω από τη μύτη μας.. Εκτός κι αν είμαστε τίποτα έξυπνα πουλιά, οπότε αλλάζει το πράγμα.

      Καλό βράδυ

      Διαγραφή
    2. Μια χαρά τα λέει ο μαθητής. Έτσι όπως τη διδάσκει την άλγεβρα το εκπαιδευτικό σύστημα, τι να περιμένει κανείς;

      Διαγραφή
    3. Και τι ειναι δηλαδή ο λογάριθμος ;

      Τι είναι ο φυσικός εκθέτης; που θα χρησιμεψει στον καλό μαθητή; γιατί να κάτσει να τον μάθει; γιατί να κάτσει να μάθει Αλγεβρα και Γεωμετρία; Τι ειναι η Άλγεβρα;

      Εξηγήσατε ποτέ στους μαθητές τι θα πει Άλγεβρα; Γιατί τη λέμε έτσι; Σε τι θα χρησιμέψει στη ζωή τους;

      Διαγραφή
    4. και βέβαια τους εξήγησα πως η Άλγεβρα είναι πολύ χρήσιμη επειδή θα ... γράψουν τεστ την επόμενη εβδομάδα! :)

      (δεν είσαι ο μόνος που διαβάζει ιστορία των Μαθηματικών..
      Είναι μεγάλο θέμα, αλλά τώρα πρέπει να φύγω.. θα είμαι εκτός διαδικτύου το ΠΣΚ..σόρυ, θα επανέλθω :)

      ξέχασα να σε ευχαριστώσω για την υπέρμετρη προσοχή με την οποία διάβασες το κείμενό μου.
      Τα λέμε

      Διαγραφή
    5. Μην ειρωνεύεσαι Κατερίνα, δεν είναι δικός μου ο καλός μαθητής που γραφει log5=1/2.

      Οι μαθητές σου ζούν σε μία κοινωνία ολότελα διαφορετική και από αυτή που μεγάλωσες εσύ και από αυτή που μεγάλωσα εγώ (!!!). Η κοινωνία της πληροφορίας. Ο μαθητής έχει πρόσβαση σε ένα τόσο μεγάλο όγκο πληροφορίων που είναι αναγκη να μάθει να εντοπίζει τις κατάλληλες πληροφορίες και να τις χρησιμοποιεί, αλλιώς η υπερπληροφόρηση (άχρηστων πληροφοριών) θα τον οδηγήσει στο ίδιο - ή και βαθύτερο - σκοτάδι, στο οποίο βρίσκεται.

      Αν δεν του εξηγήσεις ποιο το νόημα αυτών που του διδάσκεις. Πώς θα του χρησιμέψουν στην καθημερινότητά του, δηλαδή, και γιατί να κάτσει να ξοδέψει τον πολύτιμο χρόνο του σε αυτά, τότε μην εχεις καμία ελπίδα να μάθει το παραμικρό. Άλλωστε το κίνητρο του βαθμού και της διάκρισης είναι εντελώς γελοίο.

      Δε σου είπα να κάνεις μάθημα ιστορίας των μαθηματικών, αλλά να εξηγήσεις τι στο καλό είναι αυτή η Άλγεβρα, η Γεωμετρία, η Ανάλυση. Που χρησιμεύουν; (Κυρίως τι προβλήματα λύνουν και τι προβλήματα ΔΕΝ λύνουν!) Εν κατακλείδι τι είναι τα μαθηματικά και σε τι μπορούν να χρησιμέυσουν στη ζωή του ανθρώπου, αν κάτσει και βασανιστεί πάνω τους!

      Και στο λέω γιατί στο Πολυτεχνείο όταν πήγα, όλοι μας "ξέραμε" όλα τα μαθηματικά του κόσμου αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είναι αυτό που ξέρει.

      Διαγραφή
    6. Το βασικότερο πρόβλημα είναι πως ο μαθητής, για τον οποίο συζητάμε, αυτός δηδαδή που λες ότι δεν είναι δικός σου μαθητής, δεν είναι ούτε και δικός μου μαθητής με την έννοια που το θέτεις.
      Πήγα τέλος Σεπτέμβρη στο σχολείο του και θα φύγω στις 30 Ιούνη!


      Από όσα λες συμπεραίνω ότι δεν έχεις μπει σε σχολική τάξη, ως καθηγητής. Περιορίζεσαι στις μαθητικές σου εμπειρίες.
      Γι' αυτό εξιδανικεύοντας την κατάσταση θεωρείς ότι οι προτάσεις σου μπορούν να επιφέρουν το ποθητό αποτέλεσμα.
      Ό,τι προτείνεις είναι θεωρητικό και είναι αναμφιβόλως η θεωρία σου σωστή, αλλά όχι εφαρμόσιμη στο βαθμό που πιστεύεις. Έχει αποτέλεσμα σε μια μικρή μερίδα μαθητών. ( Μην ξεχνάς πως στο εκπαιδευτικό μας σύστημα στη Β' Λυκείου, όπως και στη Γ' φοιτούν όλοι. Όλοι ανεξαιρέτως. Και όλοι αυτοί κάνουν τα ίδια μαθήματα. )

      Και επειδή γενικά δεν μου αρέσει να έχω 'αντιπαραθέσεις' σε τέτοιο ύφος, θα σταματήσω εδώ λέγοντάς σου το εξής:
      Όταν πήγα στο Μαθηματικό "ήξερα" τα σχολικά μαθηματικά και επί τέσσεα χρόνια, φοιτώντας στη σχολή, "έμαθα" όλα τα μαθηματικά που μου δίδαξαν, αλλά δεν ήξερα τι ακριβώς είναι αυτά που έμαθα. Γιατί τα έμαθα και πού θα τα χρησιμοποιήσω.
      Ούτε κι αυτοί που μου τα δίδασκαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήξεραν και πολλές λεπτομέρειες ...
      Αν ήξεραν φαντάζομαι θα μας τις έλεγαν κι εμάς..

      Το "τι είναι τα μαθηματικά" έχουν επιχειρήσει να το απαντήσουν πολλά από τα μεγαλύτερα μυαλά του χώρου.
      Αλλά το "Εν κατακλείδι τι είναι τα μαθηματικά", όπως το θέτεις δεν νομίζω πως το απάντησε κανείς, τουλάχιστον όχι τόσο τελεσίδικα.
      Άλλωστε για ποια από όλα τα μαθηματικά μιλάς;
      Για τα εφαρμοσμένα; Για τα καθαρά; Για τα στοχαστικά; :)
      Πιστεύεις πως όλα τα παραπάνω ορίζονται ή προσδιορίζονται με τον ίδιο τρόπο;

      Να ένας καλός ορισμός για τα καθαρά από τον Ράσελ εδώ.

      http://mathandliterature.blogspot.com/2008/10/blog-post.html

      Διαγραφή
    7. Η κοινωνία της πληροφορίας δεν είναι καθόλου εξιδανικευμένο μοντέλο. Τα προβλήματα που περιγράφω είναι ξεκάθαρα και υπαρκτά. Οι λύσεις είναι πράγματι εξιδανικευμένες όμως πρέπει να προσεγγιστούν. Όχι μόνο από εσένα αλλά από ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα.

      Σε σχολική τάξη δεν έχω μπει να διδάξω.

      Μπορεί να μην ξέρω τι είναι τα μαθηματικά. Ξέρω όμως τι δεν είναι. Ξέρω ποια είναι τα όρια τους και αυτό είναι γνωστό σε όλους. Τα μαθηματικά εξερευνούν την υποθετική παραγματικότητα και τίποτα παραπάνω. Η δύναμή τους είναι αντιστρόφως ανάλογη των υποθέσεων στις οποίες στηρίζονται οι ισχυρισμοί τους.

      Με το ίδιο σκεπτικό δεν γνωρίζουμε τι θα ερεθίσει τους μαθητές προς τα μαθηματικά, γνωρίζουμε όμως τι θα τους απομακρύνει: Και αυτό είναι το ίδιο με όλα τα μαθήματα. Όταν δεν τους δώσεις κίνητρο να πάνε σπίτι και να διαβάσουν μόνοι τους , να κάνουν τα δικά τους λάθη και να φάνε τα μούτρα τους μόνοι τους, μην εχεις ελπίδα ότι θα μάθουν λογάριθμους. Και αν τους μάθουν, θα τους ξεχάσουν την επομένη.

      Με το ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ σκεπτικό κατηγόρησα την ουσία της ανάρτησης. Η μαθηματική προσέγγιση που χρησιμοποιήθηκε δεν μπορεί επ' ουδενί να αναλύσει την αντιδημοκρατικότητα του εκλογικού νόμου. Απλά προπαγανδίζει, ρίχνοντας νερό στο μύλο του "φωταδισμού" περί της αναξιοπιστίας του πολιτειακού μας συστήματος.

      Διαγραφή
    8. Αντιγράφω από τη σελίδα http://olympia.gr/2012/05/04/%CF%84%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5/#more-149226
      "Για ακόμη μεγαλύτερη επιβεβαίωση του προηγουμένου σεναρίου σας παραθέτω τα εκλογικά αποτελέσματα του 2004 και 2009 όπου το ΠΑΣΟΚ κάλυψε μια διαφορά 15,25%.
      Με πόσες άραγε περισσότερες ψήφους ;
      Πριν το διαβάσετε κάνετε τρεις εκτιμήσεις για να δείτε αν πέσετε μέσα.
      *******************************************************************
      2004
      Νέα Δημοκρατία 3.359.058 45,36% 166 έδρες (κοινοβούλιο 55,3%)
      ΠΑΣΟΚ 3.002.531 40,55% 116 έδρες (κοινοβούλιο 38,7%)
      ΑΠΟΧΗ 2.326.025 23,50%
      ΑΚΥΡΑ/ΛΕΥΚΑ 166.667 1,68%
      ***********************************************************
      2009
      ΠΑΣΟΚ 3.012.373 43,92% 160 έδρες (κοινοβούλιο 53,3%)
      Νέα Δημοκρατία 2.295.967 33,48% 91 έδρες (κοινοβούλιο 30,3%)
      ΑΠΟΧΗ 2.888.906 29,08%
      ΑΚΥΡΑ/ΛΕΥΚΑ 186.137 2,64%
      ******************************************************************
      Όπως βλέπετε μόλις 9.842 ψήφοι, χωρίζουν ένα ηττημένο πανηγυρικά ΠΑΣΟΚ του 2004, με ένα κερδισμένο, επίσης πανηγυρικά το 2009.
      Όσο περισσότεροι απέχουν, τόσο περισσότερες έδρες-εξουσία-νομιμοποίηση δίνουν σ’ αυτούς που μας έφτασαν εδώ!!
      Στη «Δημοκρατία» όλοι έχουμε ευθύνη !!!
      Αν θέλουμε να αντιδράσουμε ας αντιδράσουμε υπεύθυνα."

      Ένα πολύ καλό παράδειγμα για τους αμφισβητίες.. για να μη μένουμε στις εντυπώσεις..

      Διαγραφή
    9. Πάντως, σε προκαλώ να απαντήσεις έτσι;;;;

      Διαγραφή
    10. Χρισίνα Ζ:

      Το θέμα της ανάρτησης θα μπορούσε να είναι "οι Μαθηματικές ενδείξεις για την αντιδημοκρατικότητα του εκλογικού νόμου".

      Συμφωνούμε; Συμφωνούμε!

      Οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό είναι "αρλούμπα". Δηλαδή προφανώς κάποιος μπορεί να δείξει με άλλο τρόπο τις αδικίες του εκλογικού νόμου αλλά αυτό δε μας ενδιαφέρει εδώ. Εδώ μας ενδιαφέρει η μαθηματική σκέψη.

      Συμφωνούμε; Συμφωνούμε!

      Όλος ο κορμός της παρούσας ανάρτησης προσπαθεί με αριθμητικά επιχειρήματα να μας πείσει ότι ο νόμος είναι αντι-δημοκρατικός. Καταλήγει, δε, πως η συμμετοχή μας είναι απαραίτητη ακριβώς βάσει των ποσοστών που λαμβάνουν τα κόμματα σε σχέση με τη συμμετοχή.

      Συμφωνούμε ; Συμφωνούμε!

      Η μαθητική προσέγγιση όμως δεν είναι νούμερα και στατιστικές. Γιατί η στατιστική, χωρίς επιστημονική ανάλυση είναι έγκλημα.

      Λοιπόν, κάποια από τα βήματα που πρέπει να πατήσουμε είναι πολύ συγκεκριμένα αλλά και αναγκαία!!!!

      Βήμα 1: Ορίζουμε τι θα πει "Δημοκρατικός Νόμος".

      Βήμα 2: Ελέγχουμε πόσο συμβατικός είναι ένας εκλογικός νόμος με τον παραπάνω ορισμό. Π.χ. μπορεί ένας παντελώς εκλογικός νόμος να είναι χρήσιμος για την κοινωνία; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Πρέπει να ερευνηθεί αυτό.

      Βήμα 3: Έχοντας το βήμα 2, περνάμε στον ελληνικό εκλογικό νόμο και τον ελέγχουμε για τη δημοκρατικότητά του. Ενδεχομένως ελέγχουμε και άλλους εκλογικούς νόμους άλλων κρατών , τουλάχιστον παρόμοιες με την Ελλάδα.

      ----

      Αυτά είναι τρία μικρά βήματα που μου ήρθαν έτσι στο πόδι. Υπάρχει σίγουρα και καλύτερο σχέδιο. ΟΧΙ ΟΜΩΣ αυτό το μπακαλοτουρλουμπούκι που διακινείται ως εξαιρετική μαθηματική απάντηση στο πρόβλημα του εκλογικού νόμου.

      Γιατί;

      Διότι:

      1. Αν ρωτήσεις δώσεις αυτα τα δεδομένα του 2004 και του 2009 σε ένα μαθηματικό θα σου κάνει αμέσως την ερώτηση:

      "Είναι ο ίδιος εκλογικός νόμος;"

      Αν απαντήσεις "όχι", απλά θα σταματήσει να σου μιλάει.

      Αν απαντήσεις "ναι", θα σου ζητήσει π.χ. πολύ περισσότερα στοιχεία για τα υπόλοιπα κόμματα. Θα σου επιστήσει επίσης την προσοχή στο ποσοστό μη εφαρμογής του νόμου που το 2004 είναι περίπου 25% (ΛΕΥΚΑ/ΑΚΥΡΑ), ενώ το 2009 είναι 31%.

      Όταν το ποσοστό μη εφαρμογής του νόμου είναι 31% (2.9 εκατ.). Όπως έγραψα και παραπάνω δε μπορεί να κατηγορηθεί ένας νόμος για μη δημοκρατικόητα, όταν δεν εφαρμόζεται! Και 2.9 ψηφοφόροι δεν εφήρμοσαν το νόμο.

      Συνεπώς το επιχείρημα των "9.842 ψήφων" είναι ένα εντυπωσιακό πυροτέχνημα, που όμως στη σκέψη ενός μαθηματικού δεν μπορεί να σταθεί.

      Διαγραφή
    11. υ.γ. : Ο εκλογικός νόμος του 2004 δεν είναι ίδιος με αυτόν του 2009.

      Διαγραφή
    12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    13. Βήμα 2: [...] μπορεί ένας πλήρως αναλογικός εκλογικός νόμος να είναι χρήσιμος για την κοινωνία; [...]

      Διαγραφή
  8. Κατερίνα είναι εξαιρετικό το άρθρο και διαφωτιστικό..Τα Μαθηματικά πρέπει να εξυπηρετούν την Αλήθεια και όχι την ερμηνεία του κόσμου μέσα από νομικίστικες Ασάφειες για να δίνουν το προνόμιο σε ορισμένους να μιλάνε ασκώντας εξουσία σε αδαείς!Για αυτό το Λόγο είναι πολύτιμα ,και τα χρειαζόμαστε σε καθημερινή Βάση!
    Πρέπει να πάμε όλοι μας να ψηφίσουμε..ΟΧΙ ΑΚΥΡΑ ΛΕΥΚΑ Η ΑΠΟΧΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρέπει Έκτορα, πρέπει να πάμε και θα πάμε...

      Διαγραφή
    2. Ναι, φίλε Έκτορα, συμφωνώ απολύτως: η γνώση είναι δύναμη - και η γνώση των μαθηματικών, είτε στοιχειωδών είτε ανωτέρων, ακόμη μεγαλύτερη. Εξάλλου, δεν μπορείς να μάθεις ούτε τους.. στοιχειώδεις λογάριθμους, αν δε γνωρίζεις την προπαίδεια.

      Διαγραφή
  9. Δεν υπάρχει δίκαιη αντιπροσώπευση πουθενά στον κόσμο γιατί είναι αδύνατη(Πως τα μαθηματικά εξηγούν τον κόσμο,εκδ ΑΒΓΟ).Εμείς βέβαια έχουμε περάσει στο αντίθετο άκρο στην άδικη αντιπροσώπευση.Τι κακό έχει να εξηγείς τον εκλογικό νόμο με απλά μαθηματικά.
    Έκτωρα τα μαθηματικά χρησιμοποιούνται εντός και εκτός δικαστηρίων.
    Για επόπτευση ύποπτης εγκληματικής δραστηριότητας,για βελτιστοποίηση φωτογραφιών σε δικαστήρια,επιλογή ενόρκων,αποκάλυψη πλαστογραφίας,προσδιορισμού της πιθανότητας ταυτόχρονης πραγματοποίησης ενός συνδυασμού γεγονότων και άλλα πολλά και όχι μόνο για τα ποσοστά(Τα μαθηματικά της τηλεοπτικής σειράς Numbers,εκδ ΤΡΑΥΛΟΣ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Τα Μαθηματικά πρέπει να εξυπηρετούν την Αλήθεια και όχι την ερμηνεία του κόσμου......"(Έκτωρας)
    Είμαστε ικανοί να βρούμε την Αλήθεια?Είναι τα μαθηματικά ικανά να μας οδηγήσουν στην Αλήθεια?
    Θα ήθελα να διαβάσω και την γνώμη της Κατερίνας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.

      Περί Αλήθειας, έχω γράψει παλιότερα διάφορα.
      π.χ. εδώ
      http://mathandliterature.blogspot.com/2009/08/p-p.html

      Πιστεύω ότι τα μαθηματικά από μόνα τους, όπως και κάθε άλλη ανθρώπινη επινόηση, δεν μπορούν να μας οδηγήσουν πουθενά. :)

      Προτιμώ τα επώνυμα σχόλια.

      Διαγραφή
    2. Την... επόμενη φορά.... (χε χε)

      Διαγραφή
  11. Στάθηκε μια οδυνηρή αποκάλυψη για μένα το γεγονός ότι τουλάχιστον η Λογική δεν μπορεί να μας οδηγήσει στην Αλήθεια. Σε ένα πολύ καλό βιβλίο Στοιχειώδους Λογικής, που διάβασα πρόσφατα, το πρώτο που έγραφε στην εισαγωγή ήταν αυτό ακριβώς: "η Λογική μπορεί να μας οδηγήσει σε αληθή, ασφαλή και έγκυρα συμπεράσματα, μόνον εφόσον οι προκείμενες είναι αληθείς. Αν λοιπόν αναζητείτε την Αλήθεια, η Λογική δεν μπορεί να σας την προσφέρει. Αν ικανοποιείστε μόνο με την εγκυρότητα των συμπερασμάτων σας, τότε συνεχίστε την ανάγνωση του βιβλίου". Η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκα με αυτήν την εισαγωγή, αλλά συνέχισα την ανάγνωση του βιβλίου και είδα ότι είχε δίκιο ο συγγραφέας.
    Είμαι κι εγώ περίεργη να ακούσω τη γνώμη της Κατερίνας επ' αυτού. Σε περιμένει δουλειά αφότου γυρίσεις σήμερα, γλυκιά μου.. και μη δικαιολογηθείς ότι έχεις να ετοιμάσεις κάτι για αύριο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γεια σου Χριστίνα!

      "τη γνώμη της Κατερίνας επ' αυτού";
      Επί ποίου;
      Μην κάνεις σαν να μην ξέρεις τη γνώμη μου επί παντός σχετικού θέματος.. :)
      Αλλά αν θέλεις κάτι συγκεκριμένο, πες και βλέπουμε.
      Παρεμπιπτόντως να σου πω ότι το Σάββατο στη Λέσχη Ανάγνωσης έχουμε το "η τέχνη του να έχεις πάντα δίκαιο" του Σοπενχάουερ :) Έλα.

      Διαγραφή
    2. Αναφέρθηκα απλώς στο σχόλιο του ανώνυμου παραπάνω. Δεν υποννοούσα τίποτα.

      Διαγραφή
  12. Η αληθεια ειναι οτι ΔΕΝ υπαρχει εκλογικο συστημα που να αποδιδει την βουληση του λαου συμφωνα με το θεωρημα του Arrow 1951. Παρ'ολ'αυτα το ισχυον εκλογικο συστημα σιγουρα επιδεχεται βελτιωσεων για να μην δημιουργουνται παραδοξα οπως αυτο που αναφερει η Κατερινα στην αρχικη της αναρτηση ή ο Αντρεας στην επομενη. Για παραδειγμα μια ρηξικελευθη προταση θα ηταν το ποσοστο των λευκων να αντιστοιχει σε ποσοστο κενων εδρανων στην βουλη!!!
    Σε καθε περιπτωση ομως αν καποτε ψηφιζαμε με απλη αναλογικη μεθαυριο ας ψηφισουμε με απλη λογικη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Δαμιανέ!

      Ο (σοφός) άντρας μου, που διατυπώνει δικά του θεωρήματα και πλείστες θεωρίες, μεταξύ άλλων, λέει το εξής:

      "Μια κοινωνία θα λειτουργεί σωστά, όταν κανείς δεν θα θέλει να γίνει ... Βουλευτής!"

      Δεν έχει κι άδικο..
      Όσο όλοι τους χτυπιούνται να βολευτούν στην εξουσία,διεκδικώντας καρέκλες κι αξιώματα έχουμε μεγάλο πρόβλημα..
      Ας το δούμε ψύχραιμα και λογικά την Κυριακή..

      Διαγραφή
  13. Η «θεσμική νοθεία» που επιβάλλει ο εκλογικός νόμος (της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ) είναι πρωτοφανής. Θα σας δώσω ένα μόνο παράδειγμα. Η Νέα Δημοκρατία παίρνει στην Α’ Αθηνών 16% και 8 έδρες και ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει 19% και 3 έδρες! Ναι δεν είναι τυπογραφικό λάθος. Ο νικητής παίρνει τρεις έδρες και ο χαμένος οκτώ (το γράφω και ολογράφως για να το εμπεδώσετε).

    ολόκληρο το άρθρο του Σ. Θεοδωράκη
    εδώ http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=14986

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τελικά Κατερίνα η απλή μέθοδος των τριών ..της ανάρτησης σου ..επαληθεύτηκε ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ!Η Αποχή άγγιξε το 31%,δυστυχώς και ο Ληστρικός νόμος Παυλόπουλου πριμοδότησε την Χρυσή Αυγή..κλέβοντας έδρες από το 2ο κόμμα ..τον Σύριζα!Δεν είναι Μαθηματικώς(πνευματικά) δυνατόν αυτό το αίσχος ...ο Σύριζα να είναι πρώτο κόμμα στην Α'Θεσσ/νίκης και η ΝΔ να παίρνει 6 έδρες..και μία έδρα η Χρυσή Αυγή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Περιμένω απο την Κατερίνα ανάλυση για την παρουσίαση δειγματική διδασκαλία στα Μαθηματικά‏.Περίμενα πολλά αλλά ...Συγχαρητήρια πάντως
    για το σθένος της να κάνει διδασκαλία online.Συγνώμη αν είμαι εκτός θέματος δεν ήξερα που να το γράψω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή