ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ

"Σκόπευα νά' ρθω να σε βρω τη νύχτα στο λεβητοστάσιο, όπως σου υποσχέθηκα"΄, είπε ο Καταγκίρι, "αλλά είχα ένα ατύχημα το απόγευμα-κάτι εντελώς απρόοπτο-και με έφεραν εδώ".

Ο Βάτραχος κούνησε ελαφρά το κεφάλι του. "Ξέρω. Όλα είν' εντάξει. Μην ανησυχείς. Με βοήθησες πάρα πολύ στη μάχη, κύριε Καταγκίρι". "Εγώ;" "Ναι, εσύ. Έκανες καταπληκτική δουλειά στ' όνειρό σου.  Χάρη σ' εσένα μπόρεσα να πολεμήσω το Σκουλήκι μέχρι τέλους. Οφείλω να σ' ευχαριστήσω για τη νίκη μου". "Δεν καταλαβαίνω", είπε ο Καταγκίρι. "Ήμουν αναίσθητος όλη την ώρα. Είμαι με ορό. Δεν θυμάμαι να έκανα τίποτε στ' όνειρό μου".

"Ωραία, κύριε Καταγκίρι. Καλύτερα που δε θυμάσαι. Όλη αυτή η ιστορία έγινε στο χώρο της φαντασίας. Εκεί ακριβώς βρίσκεται το πεδίο των μαχών μας. Εκεί βιώνουμε τις νίκες και τις ήττες μας. Όλοι ανεξαιρέτως είμαστε πλάσματα περιορισμένης διάρκειας: τελικά όλοι θα νικηθούμε. Αλλά όπως είπε τόσο εύστοχα ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, το αληθινό μεγαλείο της ζωής μας δεν βρίσκεται στον τρόπο που κερδίζουμε, αλλά στον τρόπο που χάνουμε. ..."

Ο Βάτραχος, που έχει διαβάσει Χέμινγουεϊ και Νίτσε και Τολστόι, είναι ένας αληθινός βάτραχος. Τόσο αληθινός όσο κι ο κος Καταγκίρι, όσο κι ο νεαρός Κομούρα κι ο Μιγιάκε, η Τζούνκο, ο Γιοσίγια, η Σαγιόκο, ο Τζουνπέι. 

Ο καθένας τους θα μπορούσε, με την ίδια ευκολία και την ίδια πειστικότητα  να ξεστομίσει τα λόγια που λέει  ο Βάτραχος στον κο Καταγκίρι, όταν δυσκολεύεται να πιστέψει αυτό που βλέπει:

"Δεν είμαι ούτε μεταφορά, ούτε υπαινιγμός, ούτε αποδόμηση, ούτε στατιστικό δείγμα, ούτε αποτέλεσμα κάποιας άλλης περίπλοκης διεργασίας - είμαι ένας αυθεντικός βάτραχος."

Το ίδιο αυθεντικοί είναι όλοι οι ήρωες στο βιβλίο του Χαρούκι Μουρακάμι, 

"Μετά το σεισμό", που  κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, σε μετάφραση-από τα αγγλικά- του Βασίλη Κιμούλη.

Ο Μουρακάμι, σε έξι ανεξάρτητες ιστορίες που διαδραματίζονται σε διαφορετικές πόλεις της Ιαπωνίας, με διαφορετικούς ήρωες η καθεμιά, μας περνάει από  όνειρο σε όνειρο, γεφυρώνοντας το παρελθόν με το μέλλον μέσα από τις δονήσεις των ηρώων του. Το πνεύμα, το σώμα κι οι ψυχές πάλλονται, ακολουθώντας τις καταστροφικές ταλαντώσεις του Εγκέλαδου που ισοπεδώνει σχεδόν ολόκληρη την πόλη του Κόμπε, ( 神戸).

Ο καθένας τους συνδέεται με κάποιον τρόπο με το Κόμπε και στα συντρίμια πιθανόν να έχουν χαθεί δικοί του άνθρωποι, αλλά το βάρος δεν πέφτει εκεί. Τα συντρίμια της φυσικής καταστροφής είναι το σκηνικό στις συντριμμένες ψυχές των ηρώων, που προσπαθούν να γλυτώσουν και να βγουν στο φως, σα να παλεύουν να λύσουν τα μάγεια. Σα να περιμένουν ένα άγγιγμα στα χείλη για να ξαναγίνουν από βάτραχοι πρίγκηπες.

"Τι, Βάτραχε;"

"Είμαι πράγματι αυθεντικός Βάτραχος, αλλά είμαι ταυτόχρονα και το σύμβολο του μη-Βάτραχου"

"Χμ, δεν καταλαβαίνω τίποτε"

"Ούτ' εγώ", είπε ο Βάτραχος με τα μάτια ακόμη κλειστά. "Είναι απλώς μια αίσθηση που έχω. Ό,τι βλέπεις με τα μάτια σου, δεν είναι απαραίτητα πραγματικό. Ο εχθρός μου είναι, μεταξύ άλλων, το βαθύτερο εγώ μου. Μέσα στο εγώ βρίσκεται το μη-εγώ. Το μυαλό μου πήζει σαν βούρκος. Η ατμομηχανή πλησιάζει. Όμως αλήθεια θέλω να με καταλάβεις, κύριε Καταγκίρι"

Αυτή ακριβώς η ανάγκη να καταλάβουμε, η αδήριτη επιθυμία να γίνουμε απολύτως κατανοητοί εμείς, αλλά και όσα κουβαλάμε μέσα μας, ό,τι συνθέτει το εγώ μας, είναι το σημείο στο οποίο, νομίζω,  πέφτει το κέντρο βάρους στις ιστορίες του Μουρακάμι. Οι μοναχικοί ήρωες του, όσο προχωράμε προς το τέλος, φαίνεται να λυτρώνονται βρίσκοντας την απάντηση που τους ταιριάζει.
Όταν τολμούν, ίσως, να έρθουν αντιμέτωποι με τα θέλω τους, όπως ακριβώς ο Τζουνπέι, που στην τελευταία σελίδα μας λέει:

"Θέλω να γράψω ιστορίες διαφορετικές απ' αυτές που έγραφα μέχρι τώρα, θέλω να γράψω γι' ανθρώπους που ονειρεύονται και περιμένουν να τελειώσει η νύχτα, που λαχταρούν το φως για ν' αγκαλιάσουν αυτούς που αγαπούν".

Νομίζω πως, αν μπορούσα να γράψω, τέτοιου είδους ιστορίες, σαν του Τζουνπέι, θα ήθελα  να γράψω κι εγώ, για ανθρώπους, δηλαδή, που βγαίνουν από το σκοτάδι και αγαπούν. Και λαχταρούν.
Κι  ακόμη περισσότερο, νομίζω, θα ήθελα να γράψω ιστορίες για εκείνους που τολμούν να νικηθούν.