Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΦΥΓΗ ΟΥΤΕ ΣΤΟ "ΝΟΡΒΗΓΙΚΟ ΔΑΣΟΣ"!

Κοντεύουν σχεδόν τρεις βδομάδες από την προηγούμενη ανάρτησή μου και νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που μεσολαβεί ένα τόσο μεγάλο διάστημα μεταξύ δυο διαδοχικών αναρτήσεων!
Η αλήθεια είναι πως  στις φετινές μου διακοπές θέλησα να αποστασιοποιηθώ από κάθε "ιντερνιτική" δραστηριότητα και να περάσω περισσότερες ώρες πλατσουρίζοντας μέσα στα γαλαζοπράσινα νερά ή τεμπελιάζοντας στην ακτή με το βλέμμα άλλοτε να πλανιέται στο πέλαγος κι άλλοτε στραμμένο στο δάσος, που κατεβαίνει θαρρείς μέχρι τον φλοίσβο. Ναι, ανήκω σε εκείνους τους τυχερούς που έχουν τη δυνατότητα  να περνούν τα καλοκαίρια τους στη Χαλκιδική, σ' αυτόν τον ευλογημένο νομό, με τα πευκοφόρα δάση, τις ατέλειωτες αμμουδερές ακτές, τα  δαντελωτά παράλια με τους πανέμορφους κολπίσκους που άλλοτε έχουν εύκολη πρόσβαση και μαζεύουν πολλούς λουόμενους κι άλλοτε  όχι, με αποτέλεσμα να γίνονται καταφύγιο των λίγων που αποζητούν την ησυχία τους και δε διστάζουν γι' αυτό να κατηφορίζουν στα δύσβατα. :)
Εδώ, λοιπόν, περνώ το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού από παιδί. Κι εδώ γεμίζω τις μπαταρίες μου για τις πολλαπλές απαιτήσεις της επόμενης σχολικής χρονιάς, που για να είμαι ειλικρινής δεν τη βγάζω ποτέ εντελώς από τη σκέψη μου, όσο κι αν το παλεύω :):)
Όλο και κάπου θα σκαλώνει ο νους, σε κάποια δραστηριότητα, σε μια άλλη μέθοδο, σε κάτι νέο που θα γίνει έναυσμα για τους μαθητές... Για να ξεφύγω από αυτήν τη συνεχή, μηχανική, διαδικασία του μυαλού να ανάγει το κάθετι σε διδακτική δραστηριότητα, πήρα προχθές να διαβάσω το "Νορβηγικό Δάσος" του Χαρούκι Μουρακάμι, από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, που υπομονετικά με περιμένει σχεδόν δυο χρόνια τώρα...Αυτός ο κορυφαίος ιάπωνας με τους εκκεντρικούς και ψυχωσικούς ήρωες, και τα ατέλειωτα ταξίδια ενδοσκόπησης, θεωρώ πως δεν ταιριάζει ιδιαίτερα στο πρασινογάλαζο έντονο φως της Χαλκιδικής, αλλά από την άλλη ήθελα να καταπιαστώ και με κάτι έξω από κάθε προβλέψιμη καθημερινότητα.. και ο Μουρακάμι δίνει μια τέτοια διέξοδο... Χα! "Χα, όπως Χαρούκι"!!! Κι αν δεν με πιστεύετε, ιδού τι διάβασα στη σελίδα 104:

Το μάθημα ήταν περίπου στη μέση κι ο καθηγητής σχεδίαζε στον πίνακα μια κάτοψη της ορχήστρας του αρχαίου ελληνικού θεάτρου, όταν η πόρτα άνοιξε και μπήκαν δυο φοιτητές με κράνη. Έμοιαζαν με ντουέτο κωμικών ηθοποιών - ο ένας ψηλός αδύνατος και ασπρουλιάρης, ο άλλος κοντός, γεμάτος, μελαμψός και με ένα γένι που έμοιαζε ψεύτικο. Ο ψηλός είχε τα χέρια του γεμάτα προκηρύξεις. Ο κοντός πήγε στον καθηγητή και του είπε, με αρκετή ευγένια, ότι σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν την υπόλοιπη ώρα για πολιτική συζήτηση κι ότι ήλπιζαν στη συνεργασία του, προσθέτοντας στο τέλος ότι "ο κόσμος είχε προβλήματα πολύ πιο επείγοντα και πιο σπουδαία από την αρχαία ελληνική τραγωδία".
Τα λόγια του ήταν περισσότερο δήλωση και λιγότερο παράκληση. "Αμφιβάλλω αν ο κόσμος έχει προβλήματα πιο επείγοντα και πιο σπουδαία από την αρχαία ελληνική τραγωδία", είπε ο καθηγητής "Εσείς όμως δεν πρόκειται να με ακούσετε ότι κι αν σας πω. Επομένως κάντε ό,τι θέλετε". Στηριγμένος στην άκρη της έδρας σηκώθηκε, πήρε το μπαστούνι του και βγήκε κουτσαίνοντας από την αίθουσα.
Ενώ ο ψηλός μοίραζε τις προκηρύξεις του ο κοντός ανέβηκε στην έδρα κι άρχισε να μιλάει. Οι προκηρύξεις ήταν γεμάτες από τη συνηθισμένη απλουστευτική φρασεολογία: ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΑΛΠΙΚΕΣ ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ! ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΠΑΜΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΑΠΟΧΗ! ΧΤΥΠΗΣΤΕ ΤΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ!"
Δεν είχα πρόβλημα μ' αυτά που έλεγαν, αλλά με το ύφος τους που ήταν για κλάματα. Δεν μπορούσε να εμπνεύσει την παραμικρή εμπιστοσύνη ή να ξεσηκώσει ενθουσιασμό. Η ομιλία του κοντού ήταν εξίσου άθλια - τα ίδια και τα ίδια, μόνο με άλλα λόγια. Ο πραγματικός εχθρός αυτών των επαναστατημένων νέων, κατά τη γνώμη μου, δεν ήταν το Κράτος αλλά η Έλλειψη Φαντασίας.

Και να που η Έλλειψη Φαντασίας των επαναστατημένων νέων χαρακτηρίζεται από τον Μουρακάμι ως μεγαλύτερος εχθρός κι από αυτό ακόμη το Κράτος. Και οι δυο αυτοί  νέοι με την ακαλλιέργητη φαντασία,  που εμφανίζονται σε ένα βιβλίο γραμμένο το 1987,  φοιτούν σε ένα Πανεπιστήμιο του Τόκιο το1968!!! Τόσο μακριά στο χώρο και στο χρόνο από τους νέους που εγώ συναναστρέφομαι στο σχολείο του Εδώ και του Τώρα, αλλά με τον ίδιο μεγάλο εχθρό: την Έλλειψη Φαντασίας, αυτής της τόσο αναγκαίας συνιστώσας στη διαμόρφωση ενός μυαλού δημιουργικού και μιας "ολοκληρωμένης προσωπικότητας"!!!
Ναι.  Θυμήθηκα τώρα αυτό που είπε ο Αϊνστάιν σε μια μητέρα όταν τον ρώτησε τι πρέπει να κάνουμε για να γίνονται τα παιδιά μας καλά στα Μαθηματικά.
"Να τα διαβάζετε παραμύθια, που θα καλλιεργούν τη φαντασία τους!", είπε.
Κι αφού θυμήθηκα τη ρήση του Αϊνστάιν, άρχισα να σκέφτομαι τρόπους για να ... καλλιεργήσω τη φαντασία των μαθητών της Α΄ Λυκείου που θα πάρω φέτος...και να προγραμματίζω νοερά τη δημιουργία μιας Λέσχης Ανάγνωσης κλπκλπκλπ!!! :):)

Τελικά ούτε στο Νορβηγικό Δάσος κατάφερα να βρω διαφυγή από τη συνεχή νοερή ενασχόληση με την επόμενη σχολική χρονιά..:):)
Μάλλον φταίει που  o Χαρούκι Μουρακάμι πυροδοτεί, όπως πάντα, και την πιο ήπια...φαντασία!
Μπορεί τελικά σ' αυτό να ευνοεί και το γαλαζοπράσινο έντονο χαλκιδικιώτικο φως...
ή  τα παραμυθένια  πορτοκαλιά ηλιοβασιλέματα της Σίβηρης... 
ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!



10 σχόλια:

  1. Οι στίχοι του Norwegian Wood, αν και στα ελληνικά -και στα γιαπωνέζικα!- ο τίτλος του βιβλίου αναφέρεται ως «δάσος» και όχι ως «ξύλο»...:

    I once had a girl
    Or should I say, she once had me
    She showed me her room
    Isn't it good Norwegian wood?

    She asked my to stay and told me sit anywhere
    So I looked around and I noticed there wasn't a chair

    I sat on a rug, biding my time
    Drinking her wine
    We talked until two, and then she said:
    "It's time for bed,"

    She told me she worked in the morning and started to laugh
    I told her I didn't, and crawled off to sleep in the bath

    And when I awoke, I was alone
    This bird has flown
    So I lit a fire
    Isn't it good Norwegian wood?

    Ο Μουρακάμι είναι εξαιρετικός για αυτό που περιγράφεις. Τώρα αν, ως αυθεντικά restless, δεν μπορείς να απαλλαγείς από τις σκέψεις σου, δεν πειράζει, υπάρχει και το «Κουρδιστό Πουλί»...

    Καλές διακοπές και καλή ξεκούραση στη Χαλκιδική!

    Υ.Γ.: έγραψα ένα νέο σχόλιο στο four-step rule... Για μία ακόμη φορά σε ευχαριστώ για όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αστέριος Δαμουλάς23 Ιουλίου 2010 στις 7:05 π.μ.

    Kαλές διακοπές και καλή ξεκούραση στην Σίβηρη (αν και είμαι φαν του Ποσειδιού)και σου θέτω κι ένα δίλημα παρα τα όσα γράφεις για τον Χαρούκι Μουρακάμι.Marcus di sautoy (Θεωρία ομάδων) ή 1089?Ποιό από τα δύο ν'αγοράσω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου Νικόλα!!

    σ' ευχαριστώ κι εγώ για τους στίχους...
    όσες φορές κι αν τους διάβασα έμεινα με την ανάμνηση του "This bird has flown", whatever it means.. :)

    θα τα πούμε κάποτε δια ζώσης στην Κομοτηνή?? ;)
    κι αν βολέψει και στη Θεσσαλονίκη, να το συνδυάσουμε... έχουμε καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαρίστως!

    Έχω κάνει και μία mini συνεννόηση με το Λύκο, για τις αρχές του καινούριου χρόνου, δυστυχώς όμως σε 2-3 εβδομάδες πρέπει να πάω στο στρατό (μετά από 12 χρόνια αναβολής)...

    Φυσικά ανταποδίδω και για την Αθήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. :) επειδή γνωρίζω για τη συνεννόηση με τον Λύκο το λέω!! δεν υπάρχει περίπτωση να μην έρθω στην Κομοτηνή! Δεν το χάνω με τίποτε

    και για το στρατό γνωρίζω επίσης... :):)
    μου τα είπανε όλα...
    καλή δύναμη

    [ όσο για το 1.089 για το οποίο με ευχαριστείς, να σου πω ότι δεν βρισκόμαστε παρά μόνο στην αρχή... αν όμως εσύ θέλεις να με ευχαριστήσεις πραγματικά, ε δεν έχεις παρά να μου μεταφράσεις το Norwegian Wood! ζητάω πολλά? πότε πότε ζητάω κάτι παραπάνω :):)
    θα είναι όμως ιδιαίτερη τιμή για μένα αν έχω τη μετάφραση του Νικόλα Πρωτονοτάριου ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. γεια σου Αστέριε!

    θα προσπαθήσω να σε βγάλω από το δίλημμα με έναν...μαθηματικό τρόπο!!
    άκου:
    Σκέψου έναν τριψήφιο αριθμό, στον οποίον το πρώτο ψηφίο και το τελευταίο να διαφέρουν κατά τουλάχιστον δύο μονάδες. Αντίστρψε τον και αφαίρεσε τον μικρότερο από τον μεγαλύτερο. Μετά αντίστρεψε τον νέο τριψήφιο αριθμό και πρόσθεσε..

    αν το αποτέλεσμα σου είναι ίσο με 1.089 τότε νομίζω πως είναι σαφές ποιο από τα δύο βιβλία θα πρέπει να αγοράσεις :):)

    φιλιά πολλά και καλές διακοπές και σε σένα!
    (περιμένω τα νέα από Βαρκελώνη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σ'ευχαριστώ Κατερίνα, νομίζω θα την χρειαστώ στον παραλογισμό... Ευχαρίστως να σου μεταφράσω το Norwegian Wood, απλώς δεν είμαι σίγουρος ότι θέλεις, χαχαχα! Μία και μόνο μετάφραση δεν με κάνει μεταφραστή, anyhow, η τιμή θα'ναι δική μου. Καλές διακοπές!

    Υ.Γ.: Νομίζω Αστέριε πως η Κατερίνα σε κατατόπισε επαρκώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νικόλα, περισσότερο από την ίδια τη δύναμη νομίζω πως θα χρειαστείς τον παραλογισμό, γιατί ο παραλογισμός μόνο με (υπερ)παραλογισμό αντιμετωπίζεται.. Ένας φίλος μου μαθηματικός που πρόσφατα απολύθηκε έγραφε μαθηματικοστρατιωτικές ιστορίες στο forum μας..
    http://flatland.team-talk.net/forum.htm
    για να μπορεί να διατηρήσει ατόφια την προσωπικότητά του...
    Εσύ με τόσες... μαθηματικές γνώσεις θα ανταπεξέλθεις σε υψηλή δόση παραλογισμού, είμαι σίγουρη :)

    Περιμένω τη μετάφραση των στίχων..με την ησυχία σου, όταν θα είσαι στο ΚΨΜ :)
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μόλις διάβασα το post σας. Έχω γράψει κι εγώ κάτι στο δικό μου για αυτό το βιβλίο, από τελείως διαφορετική σκοπιά (http://donteverreadme.wordpress.com/2010/10/07/i-once-had-a-girl-or-should-i-say-she-once-had-me…/). Το θεωρώ αριστούργημα από πολλές απόψεις, και βρίσκω αυτή την ανάρτηση πολύ πολύ ενδιαφέρουσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σε ευχαριστώ πολύ!
    προσπάθησα να αφήσω σχόλιο στη δική σου ανάρτηση, αλλά για κάποιον λόγο δεν δημοσιεύτηκε.
    Εξαιρετικό το blog σου, ο ορισμός του πολυτροπικού κειμένου. Φιλόλογος είσαι;

    Έχω κάνει και μια άλλη ανάρτηση για τον Τόρου Βατανάμπε εδώ http://mathandliterature.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
    που ίσως είναι πιο ενδιαφέρουσα από αυτήν... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή