Πριν από λίγες μέρες παρακολούθησα στις εγκαταστάσεις της HELEXPO τη Μαθηματική Εβδομάδα, που διοργάνωσε για 3η χρονιά το παράρτημα Ε.Μ.Ε. Κεντρικής Μακεδονίας. Το θέμα της διοργάνωσης ήταν οι " Μαθηματικές διαδρομές στο παρόν, στο παρελθόν και στο μέλλον" και ο σκοπός της Εβδομάδας ήταν η διάδοση της Μαθηματικής Επιστήμης και η ανάπτυξη της πολιτιστικής δραστηριότητας μέσα από τη διαθεματικότητα των Μαθηματικών και των άλλων Επιστημών.
Λόγω του αυξημένου μου ενδιαφέροντος για το όλο θέμα, παρακολούθησα τον μέγιστο δυνατό αριθμό των εισηγήσεων, αλλά δυστυχώς έχασα και αρκετές, επειδή, ως γνωστό, στα συνέδρια οι ταυτόχρονες ομιλίες σε περισσότερες από μια αίθουσες δεν επιτρέπουν στους συμμετέχοντες να παρακολουθήσουν όλες τις εισηγήσεις.. Γι' αυτό άλλωστε εκδίδονται τα Πρακτικά του Συνεδρίου, που δίνουν τη δυνατότητα της εκ των υστέρων- και όχι live - ενημέρωσης.. Εν πάση περιπτώσει, οφείλω να ομολογήσω πως η όλη εκδήλωση σημείωσε επιτυχία, καθώς έδωσε σε πολλούς εξ ημών την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε, να ενημερωθούμε για τις εξελίξεις, τόσο σε θέματα της ευρύτερης επιστημονικής έρευνας ( Μαθηματικά στο Διαδίκτυο, Math ML, Χάος και Πολυπλοκότητα, Θεωρία Somas του Καραθεοδωρή κλπ), όσο και για θέματα σχετικά με προτάσεις αξιοποίησης διαφόρων μαθηματικών και όχι μόνο εργαλείων, τα οποία συμβάλλουν στην υψηλή μαθηματική παιδεία, που οφείλει να παρέχει το Γυμνάσιο και το Λύκειο σε όλους τους μαθητές. Σε όλους!!
Και μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό εισηγήσεων, όπως του Γ. Μπάρμπα, επίκουρου καθηγητή ΤΕΠΕΑ, ΑΠΘ, με τίτλο "Λειτουργικός αναλφαβητισμός στα Μαθηματικά: Ένα παιδαγωγικό πρόβλημα που δεν έχουμε ακόμη αναγνωρίσει" ή του σχολικού συμβούλου Γ. Θωμαΐδη, με τίτλο "Η εφαρμογή των αλγεβρικών ταυτοτήτων από μαθητές της Γ' Γυμνασίου", έθιγαν το πολύ μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όσοι διδάσκουμε Μαθηματικά στο Λύκειο, την αδυναμία, δηλαδή, της μεγάλης μάζας μαθητών να νοηματοδοτήσουν και να χειριστούν κατάλληλα τα μαθηματικά σύμβολα και όλα τα μαθηματικά εργαλεία όπως, π.χ. ορισμούς, πράξεις, ιδιότητες, θεωρήματα, συλλογισμούς, αποδεικτικές διαδικασίες, κλπ.
Το πρόβλημα είναι πως το πρόβλημα αυτό δεν περιορίζεται στο Λύκειο! Παρατηρείται, φυσικώ τω λόγω, και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, γι' αυτό ακούμε συχνά πανεπιστημιακούς, Πολυτεχνικών κυρίως Σχολών, να διαμαρτύρονται για το χαμηλό επίπεδο των μαθηματικών γνώσεων που έχουν οι φοιτητές τους. Για το συγκεκριμένο θέμα είχα την ευκαιρία να κάνω μια εκτενή συζήτηση με τον κύριο Τάσο Μπούντη, καθηγητή στο Μαθηματικό Τμήμα Πατρών, την Παρασκευή το μεσημέρι, πριν από την ομιλία του στα πλαίσια της Μαθηματικής Εβδομάδας.
Ο κύριος Μπούντης εξέφρασε τον προβληματισμό του για τη στάση των φοιτητών απέναντι στην κατάκτηση της γνώσης και απέναντι στην έρευνα γενικότερα.
Καθώς διδάσκει σε τεταρτοετείς και σε μεταπτυχιακούς φοιτητές, προσδοκά από αυτούς να διακατέχονται από ζήλο, από μεράκι, από υψηλό βαθμό ευθύνης, αλλά, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, δεν δικαιώνονται οι προσδοκίες του. Οι νέοι, στο μεγαλύτερο ποσοστό, επιλέγουν το εύκολο, το άμεσο, το γρήγορο, το επιφανειακό κι όχι την εμβάθυνση, την κοπιώδη προσπάθεια, τη διαρκή αναζήτηση... Συζητώντας για περισσότερο από δύο ώρες, διαπιστώσαμε πως δεν διαφέρει σε μεγάλο βαθμό η στάση των νέων είτε είναι στο Λύκειο είτε στο Πανεπιστήμιο και καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως τόσο το πρόβλημα της πλημμελούς ενασχόλησης με το αντικείμενο των σπουδών τους, όσο και η επιλογή, εν γένει, των εύκολων και άκοπων τρόπων, δεν είναι ένα εγγενές πρόβλημα της εκπαίδευσης, αλλά μια ευρεία σύγχρονη πραγματικότητα και μια εκτεταμένη κοινωνική πρακτική..
Σήμερα παρακολούθησα, ως υπεύθυνη του ΣΕΠ [=σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός] στο σχολείο μου, την ημερίδα καθηγητών ΣΕΠ για τις ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ & την Αγορά Εργασίας. Τα ΚΕΣΥΠ σε συνεργασία με την Περιφερειακή Διεύθυνση Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού διοργάνωσαν ημερίδα με σκοπό την ενημέρωση των καθηγητών ΣΕΠ, στον τρόπο πρόσβασης των αποφοίτων Γυμνασίου και Λυκείου στα διάφορα ΙΕΚ και στις ΕΠΑΣ, καθώς και για τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι υποψήφιοι, αλλά και τις προοπτικές επαγγελματικής απασχόλησης, άμα τη λήψη της βεβαίωσης των σπουδών ή της κατάρτισης. Παρουσιάστηκαν οι μονογραφίες κάποιων επαγγελμάτων, συγκεκριμένα του βοηθού νοσηλευτή και κάποιων τουριστικών επαγγελμάτων και, σε γενικές γραμμές, οι διευθυντές ή οι υποδιευθυντές των Ι.Ε.Κ, (υπάρχουν τα ΙΕΚ του ΥΠΔΒΜΘ, του Ο.Τ.Ε.Κ, του Ο.Α.Ε.Δ) μας ενημέρωσαν αναλυτικά γιατί θα πρέπει ένας νέος να επιλέξει τα ΙΕΚ του δικού του φορέα!
Δεν θα επεκταθώ στα επιχειρήματα που ακούστηκαν, ούτε σε περαιτέρω λεπτομέρειες, αλλά θα πω μόνο τούτο: αυτό που εισέπραξα ήταν η αίσθηση πως οι πράγματι ευγενείς, καταρτισμένοι και έμπειροι κύριοι που ανέβηκαν στο βήμα, εν πολλοίς, εξέφρασαν την ίδια θέση: το εγχείρημα απέτυχε!!
Επειδή ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι αν δεν αντιληφθούν τα αίτια μιας αποτυχίας δεν εφησυχάζονται, ρώτησα τρεις διαφορετικούς εισηγητές να μου πουν για ποιο λόγο θεωρούν πως ο θεσμός της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης έχει αποτύχει και γιατί εν καιρώ κρίσεως και υψηλών ποσοστών ανεργίας δεν συρρέουν οι νέοι να υποβάλουν αιτήσεις στις εκάστοτε προκυρήξεις έναρξης λειτουργίας τμημάτων των Σχολών; Αν εξαιρέσουμε την ΕΠΑΣ ΓΝΘ, Βοηθών Νοσηλευτών, όπου -όπως μας είπε η εισηγήτρια-την ημέρα υποβολής αιτήσεων σχηματίζεται μια πολύ μακριά ουρά από ενδιαφερόμενους, στις υπόλοιπες Σχολές τα τμήματα γενικώς δεν έχουν ζήτηση με εξαίρεση αυτά της Μαγειρικής και της Ζαχαροπλαστικής, καθώς σήμερα πολλοί νέοι θέλουν να γίνουν σεφ!! (τι σου κάνει το πρότυπο της τηλεόρασης!!)
Γιατί άραγε; Ένας μαθητής, ο οποίος στην Α' Λυκείου μόλις και μετά βίας καταφέρνει να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις του Προγράμματος Σπουδών, [ή -για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους - ένας μαθητής που δεν καταφέρνει ούτε στοιχειωδώς να ανταποκριθεί, αλλά προάγεται λόγω της καθιερωμένης και επικρατούσας αντίληψης], γιατί να επιλέξει να φοιτήσει σε μια ΕΠΑΣ, στο τμήμα, ας πούμε που θα του δώσει τον τίτλο "Τεχνικός Αυτοκινήτων Οχημάτων", όταν αυτόν τον τίτλο μπορεί να τον αποκτήσει από κάποιο ΤΕΙ; Τι θα τον εμποδίσει να το κάνει; Η βάση του 10; Δεν υπάρχει!! Όταν ένα παιδί επιλέγει να τελειώσει το Λύκειο, αντί να σταματήσει στην Α' Λυκείου και να πάει στην ΕΠΑΣ, όπου θα εργάζεται και θα έχει ένσημα, εξασφαλίζει, παραμένοντας στο Λύκειο, δυο επιπλέον χρόνια το άλοθι της μαθητικής του ιδιότητας..
Γιατί αποτυγχάνει, σε ένα μεγάλο βαθμό, η μαθηματική παιδεία; Και γιατί η αποτυχία δεν παρατηρείται μόνο στα Μαθηματικά, που όπως και να το κάνουμε μια δυσκολία την έχουν, αλλά επεκτείνεται και σε άλλα μαθήματα, όπως Ιστορία, Γλώσσα, Λογοτεχνία;
Γιατί δεν πέτυχε ο θεσμός της Επαγγελματικής Κατάρτισης;
Ένας εκ των υπευθύνων διευθυντών μου απάντησε, μεταξύ των άλλων, το εξής: "ενώ οι ΕΠΑΣ σχεδιάστηκαν αρχικά έχοντας ως ομάδα στόχευσης τους απόφοιτους της Α' Λυκείου, σήμερα το 90% πολλών τμημάτων καλύπτεται από απόφοιτους Λυκείου!"
Μάλιστα! Κι εγώ ρωτώ: Γιατί υπάρχει τόση κατασπατάληση χρόνου, χρήματος, ελπίδας και ψυχικού αποθέματος; Για ποιους λόγους ένα παιδί στα δεκάξι του "επιλέγει" να ακρωτηριάζει την αυτοπεποίθησή του, περνώντας τη μισή του μέρα μέσα στη σχολική τάξη του ΓΕ.Λ., ακούγοντας καθηγητές να μιλάνε για θέματα που το ίδιο αδυνατεί να κατανοήσει και την άλλη μισή μέρα σε ένα φροντιστήριο (τα φροντιστήρια θα επιδοτηθούν ως επιχειρήσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας, για να μειωθεί η ανεργία; Το διάβασα χθες, αλλά δεν το διασταύρωσα ακόμα..), όπου συνεχίζει να μην καταλαβαίνει το έρημο περί τίνος πρόκειται.. Γιατί;
Γιατί όλοι εμείς, ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί, ικανοποιώντας τη ματαιοδοξία και την κενοδοξία μας ή αποβλέποντας σε ίδια συμφέροντα, προδιαγράφουμε στα παιδιά μας μια πορεία που αυτά αδυνατούν ή δεν θέλουν να ακολουθήσουν;
Και γιατί, σήμερα που ο κορεσμός των επαγγελμάτων, που οι δύσκολες -οι πιο δύσκολες από άλλοτε - οικονομικές συνθήκες, που η ανάγκη συνεχούς επιμόρφωσης και κατάρτισης κι άλλα πολλά και διάφορα, κάνουν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη της άμεσης λήψης σοβαρών αποφάσεων, επιμένουμε να μην βλέπουμε το πρόβλημα αντικειμενικά, σφαιρικά και αποστασιοποιημένα;
Πώς αλλιώς θα καταλάβουμε ποιο είναι το κοινό συμφέρον, αν δεν κρατήσουμε τις απαραίτητες αποστάσεις;
Εγώ, για παράδειγμα, διδάσκω σε Λύκειο! Το Λύκειο θα λειτουργήσει αν και μόνο αν έχει μαθητές..
Ο Χ διδάσκει σε ΕΠΑΣ, το τμήμα του θα λειτουργήσει, αν και μόνο αν συμπληρωθεί. Κι ο Ψ κάνει αυτό...κι ο Ζ κάνει το άλλο... Ο καθένας μας προσωπικά κάπου οφελείται και κάπου όχι.
Οι πολιτικοί, ας πούμε, θα επανεκλεγούν, αν ικανοποιήσουν τους ψηφοφόρους τους!
Η βάση του δέκα αποδεικνύεται εμπόδιο και πηγή δυσαρέσκειας της ευρείας μάζας; Καταργείται! Και ο μαθητής; Τι θα πει "ο μαθητής;"; Για τον μαθητή δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας..
Αυτός είναι πάνω από όλα και πρώτος από όλους!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Πέρα από τη στενοχώρια μου και τους προβληματισμούς μου σχετικά με το αν και το πόσο μας απασχολεί η ψυχική ισορροπία των παιδιών μας, θα ήθελα να πω ότι η επιτροπή που διοργάνωσε και συντόνισε το πρόγραμμα της Μαθηματικής Εβδομάδας, έκανε πολύ καλά τη δουλειά της, όπως και οι διοργανωτές της σημερινής ημερίδας, που με απόλυτη ειλικρίνεια συζήτησαν μαζί μας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αδιαβάθμητη Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Επιπροσθέτως να πω ότι οι σπουδαστές της ΕΠΑΣ Μαθητείας του ΟΑΕΔ Ωραιοκάστρου, που φιλοξένησε την ημερίδα, παρασκεύσαν πολλά και πολύ γευστικά εδέσματα στον μπουφέ που ετοίμασαν ειδικά για μας και μας χάρισαν ξυλόγλυπτα που, παιδιά από το τμήμα Ξυλογλυπτικής, είχαν κατασκευάσει με τα χέρια τους!
Οι νέοι, όταν ανακαλύπτουν την κλίση τους και όταν βρίσκονται σε κατάλληλο περιβάλλον για να αναπτύξουν τα τάλαντά τους, μπορούν και κάνουν θαύματα!
Αυτοί μπορούν. Εμείς τι κάνουμε;
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ βιβλίων που η θεματική τους άπτεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στον ευρύτερο χώρο των Μαθηματικών, της Λογοτεχνίας, της Φιλοσοφίας και όχι μόνο... Προβληματισμοί μέσα κι έξω από τη σχολική τάξη Θέσεις/αντιθέσεις/ αντιπαραθέσεις με στόχο τις συνθέσεις :)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Κατερίνα μου, χαίρομαι που τα λες έξω από τα δόντια. Όταν τολμώ να εκφέρω τέτοιες απόψεις το μόνο που παίρνω ως αντεπιχείρημα είναι ότι δεν έχω παιδιά. Έχω όμως αδερφό που είναι "τεχνικός..." απόφοιτος των ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ και είναι πολύ πιο "επιτυχημένος" από τους δεκάδες συμμαθητές μου άνεργους αποφοίτους ή αιώνιους φοιτητές ΤΕΙ και ΙΕΚ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλαγή νοοτροπίας χρειαζόμαστε.
(το κείμενό σου συνάδει απόλυτα με όσα μελετούσα τις τελευταίες μέρες, το απόλαυσα!)
Βάλια, γεια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πρόβλημα είναι πως ο σχολικός επαγγελματικός (απο)προσανατολισμός, είναι ένα πολύ πολύ ευαίσθητο και δύσκολα διαχειρίσιμο σημείο!
Προ δύο περίπου μηνών ήρθε ένας πατέρας για να με ρωτήσει αν ο γιος του, που τον προορίζει για Πολυτεχνείο έχει τα απαραίτητα προσόντα.
Έκανα πολλές περιστροφές και είπα πολλά γενικόλογα έχοντας απέναντι μου έναν άνθρωπο που εκβίαζε καταφατική απάντηση. Του είπα πως χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, είπε πως θα με επισκεφτεί σύντομα για να ενημερωθεί για τη βελτίωση του παιδιού του, αφού αποφάσισε να το βοηθήσει ο ίδιος κλπκλπ...
Πριν φύγει, και θέλοντας να σιγουρευτώ πως δεν εξέλαβε λάθος τα λεγόμενά μου, του είπα πως το παιδί αν συνεχίσει να ασχολείται τόσο λίγο και τόσο επιπόλαια δεν θα τα καταφέρει.
Αποτέλεσμα: ένα μήνα μετά που δώσαμε βαθμούς ο πατέρας αυτός ήρθε πήρε τον έλεγχο του γιου του, αλλά δεν πέρασε από το γραφείο μου για να τον ενημερώσω. Κι ούτε ξαναφάνηκε από εκείνη την πρώτη φορά...
Δεν είναι ο μόνος..
Κάποιοι γονείς μάλιστα δεν έρχονται ούτε μια φορά!
Είναι πολυσύνθετο το πρόβλημα.
Γονείς, εκπαιδευτικοί, πολιτεία, κοινωνία, παιδιά, ανθρώπινοι πόροι, ελεύθερη αγορά, ατομικές επιδιώξεις, προσωπικές επιλογές...
Ούτε τα υψηλότερα Μαθηματικά δεν μπορούν να μας βοηθήσουν σε τόσο πολύπλακα συστήματα..
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και για την ενθάρρυνση.
Θέλει τόλμη
η επαγγελματική εκπαίδευση θέλει-πρέπει να στηθεί με τόλμη και περισσότερο με δικαιώματα στους σπουδάζοντες και υποχρέωση της πολιτείας για υποχρεωτική εξάσκηση των σπουδαζόντων πχ με κατάλληλη επιδότηση -διαχρονικά
ΑπάντησηΔιαγραφήh ergasia einai anagkh gia zwh tha eprepe ta paidia phstebw na pernoun erethismata apo kai prin to nhpiagogio kai geyseis apo diafores ergasies kai oxi sto telos ton spoudontous gia oti exei anagkh h agora.. an prepei h asfalistikes na miosoun ta asfalistra zohs kai na kateboun ta kostologia sta nosokomia nai nosokomes tha zhtan na traban olo to zori kai na pernoun misthous ths phnas... kapoia stigmh to sxoleio telionh grhgora an theloume na mas agapame prepei na yparxei agaph gia thn ergasiamas kai na mas sebomaste sebasmos giaythn ... krima pou o kosmosmas badizei etsi to grhgoro xrhma pou grhgora omos xanete mas kanei na xanoume olh th geysh kai to aroma ths kathe hmeras... nase kala kyria katerina
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ερωτήσεις σου είναι και συνάμα απαντήσεις. Σε όλες απαντάς , εκτός από μία. "Και ο μαθητής;" και ξέρω ότι αυτός είναι ο κοινός προβληματισμός . Υποτίθεται ότι όλα γίνονται για το καλό των παιδιών, αλλά στο βάθος υπάρχει το ρποσωπικό απωθημένο γονιών τε και εκπ/κών. Τα βλέπουμε σαν εκπλήρωσω των δικών μας απραγματοποίητων "ονείρων" και αδυνατούμε να τα δούμε σαν αυτόνομες οντότητες. Συμπλήρωσε και τη νοοτροπία "να μην ταλαιπωρείται " το παιδί καθώς και το κοινωνικό κύρος που νίωθεις ότι αποκτάς όταν λες ότι το παιδί σου είναι ....... Έχεις το προφίλ ενός νεοέλληνα ρηχού, εφήμερου και επιδερμικού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγάλο παράπονο είναι από την πολιτεία που για πελατειακούς λόγους αρνείται να κακοκαρδίσει την οικογένεια ενός αυριανού παραλίγο πολιτικού μηχανικού.....
Με βρίσκεις συμπαραστάτρια και συνοδηπόρο... Κι όπου μας βγάλει. Δεν έχει σημασία η Ιθάκη, το ταξίδι είναι που αξίζει. κάθε μέρα-χρόνο και μια νέα περιπέτεια. Μεταξύ μας, δεν είμαι βέβαιη ότι μπορούν ν αλλάξουν και πολλά, όσο κι αν με πληγώνει αυτό....
Πολύ καλό το άρθρο σου. Μου άρεσε πολύ. Πάντα τέτοιες δημιουργίες να μας προσφέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές, εύστοχες και χρήσιμες οι διαπιστώσεις σου Κατερίνα, καθώς και των υπόλοιπων σχολιαστών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα πράγμα δεν καταλαβαίνω όμως:
Γιατί εμείς οι εκπαιδευτικοί να έχουμε ενοχική συμπεριφορά απέναντι σε όλα τα κοινωνικά προβλήματα!
Συμπεριφερόμαστε σαν να φταίμε εμείς που ο κάθε γονιός στρέφει το παιδί του σε επαγγελματικούς δρόμους (για μας σπουδές)προέκταση των απωθημένων του, σαν να φταίμε εμείς που δεν υπάρχουν δουλειές όπως τις ονειρεύονται οι νέοι και οι γονείς τους (λίγος κόπος-πολύ χρήμα), σαν να φταίμε εμείς που η αγορά εργασίας συρρικνώνεται και περιορίζονται οι θέσεις και οι επιλογές εργασίας, σαν να φταίμε εμείς που όλα πηγαίνουν στραβά στην Ελληνική κοινωνία για να κλείσω την παράθεση κι άλλων "φταίμε".
Πιστεύω ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση και εξέλιξη οι θέσεις εργασίας θα μειώνονται και δεν θα είναι δυνατόν να βρούνε εργασία όλοι οι άνθρωποι. Δηλαδή αν υπήρχαν 1000 θέσεις εργασίας για 2000 υποψήφιους εργαζόμενους σε ένα τόπο, είναι απλό να καταλάβουμε ότι πάντα οι μισοί θα είναι άνεργοι, είτε μόνιμα, είτε κυκλικά απασχολήσιμοι ή μερικώς απασχολούμενοι(sic)!
Πιστεύω ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται σε γενικές γραμμές την κατάσταση και διαπιστώνοντας ότι η γνώση και η παιδεία δεν αποτελούν, τις περισσότερες φορές, κριτήριο πρόκρισης ή επιλογής (βλ.αναξιοκρατία) ή βολεύονται χρησιμοποιώντας την επικρατούσα άποψη σαν άλλοθι για μη εντατική προσπάθεια στις σπουδές τους (φυγοπονία), επαφίονται στη φροντίδα των οικονομικών κεκτημένων των γονιών τους (το λέμε και οικογενειακό δέσιμο)και στις επαφές ή τις γνωριμίες της ευρύτερης οικογένειας για να τους "βολέψει" σε κάποια θέση, ασχέτως προσόντων.
Αν εμείς, σαν γονείς βολέψουμε τα "καμάρια" μας, μετά φωνάζουμε για την αναξιοκρατία και το διαλυμένο κράτους εκ του ασφαλούς!
Αλίμονο σε αυτούς που δεν έχουν "άκρες" και σημαντικές "επαφές" ή "φίλους" για να φροντίσουν την επιβίωσή τους σ' αυτήν την υποκριτική και ανερυθρίαστη κοινωνία.
Το δυσοίωνο όμως είναι ότι η πλειοψηφία δεν επιδιώκει να αλλάξει η κατάσταση γιατί την έχει συνηθίσει, την έχει μάθει, μπορεί να την διαχειριστεί δηλαδή καλύτερα από μια καινούρια, αλλαγμένη, αξιοκρατική, αυστηρότερη όπου θα χάσει ο καθένας τον παλιό τρόπο διαχείρισης που τον γνώριζε καλά, δεν τον πειράζει που είναι διεφθαρμένος και διαπλεκόμενος γιατί οι συμπεριφορά της πλειοψηφίας είναι "ύποπτη" και "διαπλεκόμενη" σε μικρότερο ή σε μεγαλύτερο βαθμό (καθένας με τις ικανότητές του στην εξασφάλιση μαύρου εισοδήματος).
Τι είδους λοιπόν επαγγελματικό προσανατολισμό να κάνεις στους μαθητές, πως να τους πείσεις να συμμετέχουν στην "παιδεία", πως να τους κατευθύνεις σε επαγγελματική διέξοδο, με τι συνείδηση να τους πείσεις, όταν γνωρίζεις ότι όπου κι αν εργαστούν θα είναι σύγχρονοι "σκλάβοι"; Τους αποκαλύπτουμε την αλήθεια ή εφαρμόζουμε την ανεύθυνη στάση "να μη πληγώσουμε τον ψυχισμό των παιδιών", ας το κάνουν αργότερα κάποιοι άλλοι, σαν υποκριτές Πόντιοι Πιλάτοι;
Μήπως για όλα αυτά έχουμε ενοχική συνείδηση σαν γονείς και σαν εκπαιδευτικοί, οι περισσότεροι από εμάς;
Χαίρομαι που θίγεις ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι η τεχνική εκπαίδευση!Μη σε ξεγελάνε όμως τα ωραία εδέσματα και τα κατορθώματα της ΕΠΑΣ μαγειρικής γιατί "το καζάνι εχει πολύ ζουμί....",υπάρχουν και άλλες ειδικότητες ...όπως της Πληροφορικής!Εκεί να δείς τι"αστέρια "υπάρχουν.20 χρονών παιδιά και δεν ξέρουν να κάνουν μία πρόσθεση....και αρκετοί έχουν τελειώσει και γενικό Λύκειο.Απλώς υπάρχει το παραμύθι της πρακτικής άσκησης (κυρίως στο Δημόσιο) για δύο χρόνια και μετά......ξανά πάλι στην ..ανεργία.Να μην μιλήσω για ήθος φυσικά και συμπεριφορά γιατί θ'απογοητεύσω πολλούς γονείς....Δεν λέω υπάρχουν και παιδιά διαμάντια αλλά είναι οι εξαιρέσεις...και όχι ο κανόνας!Οσο για την επαγγελματική αποκατάσταση κι εδώ παίζεται υπάρχει μεγάλο θέμα....Καλά με τους μάγειρες,αλλά τι γίνεται με τις άλλες ειδικότητες?Μία από τα ίδια ...δηλαδή περίμενε στο τηλέφωνο.Απλώς οι γονείς ησυχάζουν για δύο χρόνια ...τόσο διαρκεί η πρακτική και υστερα ξαναπροβληματίζονται!Θέλει πολλή δουλειά ακόμη η υπόθεση και δυστυχώς ο ΟΑΕΔ δεν βλέπω να κινείται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια και πάλι για την ομιλία σου και επίσης όλες οι παρουσιάσεις στην εκδήλωση ήταν αρκετά ενδιαφέρουσες
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
http://www.alfavita.gr/artro.php?id=26120
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιστημονική Ενωση Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης: Οι προτάσεις μας για το Τεχνολογικό Λύκειο
Για να δώσουμε μια ιστορική προοπτική στην κουβέντα, αλλά και να αναγνωρίσουμε το ρόλο της πολιτικής στην εισαγωγή και διαμόρφωση της τεχνικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα (προσωπικά θεωρώ την εκπαίδευση πολιτική πράξη, προτείνω το παρακάτω ανάγνωσμα: FRANGOUDAKIS, A. 1981. The Impasse of Educational Reform in Greece: An Introduction. Journal of the Hellenic Diaspora. 8 (1 - 2), pp. 7 - 18.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ntinosraptis
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα καλή σου μέρα!
Συμφωνώ πως η εκπαίδευση είναι πολιτική πράξη, πάντα τέτοια ήταν, δεν είναι γνώρισμα της εποχής μας αυτό..
Το γνώρισμα της εποχής μας είναι εν προκειμένω, το ό,τι έχουμε τη δυνατότητα να γράφουμε τη γνώμη μας σε "ανοιχτές διαβουλεύσεις". :-)
Και για να περάσουμε από την ιστορική προοπτική που έδωσες στην κουβέντα στην κριτική αξιολόγηση αντιπροτείνω το παρακάτω ανάγνωσμα:
http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/ank8330fp.php