του Μακάριου Μακαρίου*
"Πού πάτε; Φοβάστε κι εσείς; [....] Με κοιτάτε περίεργα, έτσι; Νομίζετε πως σας μιλάω για θεωρίες συνωμοσίας χωρίς καμιά υπόσταση. Ανοίξτε τα μάτια σας και κοιτάξτε γύρω σας! Η αλήθεια, η συνωμοσία είναι παντού τριγύρω. Ξεκινά από τον πιο μικρό κρίκο και φτάνει έως τον τελευταίο. Όλοι λειτουργούν για χάρη των μεγάλων συμφερόντων και όποιος αντιδρά αντιμετωπίζεται σαν τρελός, όπως ακριβώς προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε εσείς εμένα. Μα δεν είμαι τρελός. Δεν ήμουν ποτέ τρελός. Απλώς εγώ βλέπω την αλήθεια με ανοιχτά μάτια εκεί όπου οι άλλοι τα κλείνουν, γιατί τους συμφέρει να τα κλείσουν. Εγώ, κύριε μου, δεν πιστεύω σε τίποτε πια. Μόνο στο σύμπαν και στους νόμους του που είναι οι νόμοι της λογικής και των μαθηματικών, οι μόνες πραγματικές αλήθειες που υπάρχουν και μας τις στέρησαν με τα αξιώματά τους, για χάρη μιας ελιτιστικής παρανοϊκής και τρελής φύσης, μιας φύσης που ποτέ δε δημιουργήθηκε, γιατί ποτέ δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί έτσι. Όλα τα άλλα είναι ψέματα των ανθρώπων που δεν έχουν αρχή και τέλος. Ψέματα που αναβλύζουν από βρόμικες ψυχές κι από πλάνες οι οποίες στηρίζονται στην ευκολοπιστία και τον παρωπιδισμό της μάζας που χειραγωγείται από την εβραϊκή, κατά κύριο λόγο, ιντελιγκέντσια. Από όσους κάποτε ήξεραν την αλήθεια, μα πέρασαν τόσα χρόνια μέσα στα ψέματα, που την ξέχασαν, για να γεμίσουν τις παχιές κοιλιές τους και να ικανοποιήσουν την πείνα και τη δείψα τους για χρήμα,δύναμη και δόξα. Δόξα, δόξα, δόξα! Μια δόξα που θα κρατήσει τόσο λίγο όσο και ο εγκέφαλός τους. Αλλά θα αλλάξουν όλα, σας το υπόσχομαι, θα αλλάξουν. Η επανάσταση ξεκίνησε, το τέλος είναι εδώ, και θα πρέπει να φοβάστε, να φοβάστε όλοι πάρα πολύ, γιατί έχετε φέρει τον εαυτό σας σε τούτη τη θέση. Να φοβόσαστε για το τι θα φάτε, θα πιείτε και θα αναπνεύσετε, γιατί ήδη φοβάστε για το τι πίνετε και πού πάτε. Να φοβάστε για την καθημερινή σας ζωή σαν να πρόκειται για ταξίδι στην κοιλιά ενός τηλεκατευθυνόμενου πυραύλου που θα σκάσει με κρότο πάνω σε θέατρα και κινηματογράφους. Να φοβάστε για όλα. Δε θα μπορέσετε να κάνετε τίποτε για να γλυτώσετε, γιατί το τέλος σας είναι εδώ, Η αλήθεια δε βρίσκεται σε όσα διαβάζετε στις εφημερίδες, αλλά σε όλα όσα δε θα διαβάσετε ποτέ."
* Ο Μακάριος Μακαρίου γεννήθηκε πριν από πενήντα χρόνια σε μια γειτονιά του Λονδίνου. Σπούδασε Φυσική και Φιλοσοφία και ξεκίνησε ένα διδακτορικό που αποδείκνυε γιατί η θεωρία της σχετικότητας και της κβαντομηχανικής ήταν λανθασμένη.
Ο Μ.Μ. είναι τρόπον τινά ο "μαγικός βοηθός" που εμφανίζεται από το πουθενά στον Σπύρο Γκύρα, τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου που διαβάζω και για το οποίο θα γράψω περισσότερα εντός των ημερών.
"Πού πάτε; Φοβάστε κι εσείς; [....] Με κοιτάτε περίεργα, έτσι; Νομίζετε πως σας μιλάω για θεωρίες συνωμοσίας χωρίς καμιά υπόσταση. Ανοίξτε τα μάτια σας και κοιτάξτε γύρω σας! Η αλήθεια, η συνωμοσία είναι παντού τριγύρω. Ξεκινά από τον πιο μικρό κρίκο και φτάνει έως τον τελευταίο. Όλοι λειτουργούν για χάρη των μεγάλων συμφερόντων και όποιος αντιδρά αντιμετωπίζεται σαν τρελός, όπως ακριβώς προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε εσείς εμένα. Μα δεν είμαι τρελός. Δεν ήμουν ποτέ τρελός. Απλώς εγώ βλέπω την αλήθεια με ανοιχτά μάτια εκεί όπου οι άλλοι τα κλείνουν, γιατί τους συμφέρει να τα κλείσουν. Εγώ, κύριε μου, δεν πιστεύω σε τίποτε πια. Μόνο στο σύμπαν και στους νόμους του που είναι οι νόμοι της λογικής και των μαθηματικών, οι μόνες πραγματικές αλήθειες που υπάρχουν και μας τις στέρησαν με τα αξιώματά τους, για χάρη μιας ελιτιστικής παρανοϊκής και τρελής φύσης, μιας φύσης που ποτέ δε δημιουργήθηκε, γιατί ποτέ δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί έτσι. Όλα τα άλλα είναι ψέματα των ανθρώπων που δεν έχουν αρχή και τέλος. Ψέματα που αναβλύζουν από βρόμικες ψυχές κι από πλάνες οι οποίες στηρίζονται στην ευκολοπιστία και τον παρωπιδισμό της μάζας που χειραγωγείται από την εβραϊκή, κατά κύριο λόγο, ιντελιγκέντσια. Από όσους κάποτε ήξεραν την αλήθεια, μα πέρασαν τόσα χρόνια μέσα στα ψέματα, που την ξέχασαν, για να γεμίσουν τις παχιές κοιλιές τους και να ικανοποιήσουν την πείνα και τη δείψα τους για χρήμα,δύναμη και δόξα. Δόξα, δόξα, δόξα! Μια δόξα που θα κρατήσει τόσο λίγο όσο και ο εγκέφαλός τους. Αλλά θα αλλάξουν όλα, σας το υπόσχομαι, θα αλλάξουν. Η επανάσταση ξεκίνησε, το τέλος είναι εδώ, και θα πρέπει να φοβάστε, να φοβάστε όλοι πάρα πολύ, γιατί έχετε φέρει τον εαυτό σας σε τούτη τη θέση. Να φοβόσαστε για το τι θα φάτε, θα πιείτε και θα αναπνεύσετε, γιατί ήδη φοβάστε για το τι πίνετε και πού πάτε. Να φοβάστε για την καθημερινή σας ζωή σαν να πρόκειται για ταξίδι στην κοιλιά ενός τηλεκατευθυνόμενου πυραύλου που θα σκάσει με κρότο πάνω σε θέατρα και κινηματογράφους. Να φοβάστε για όλα. Δε θα μπορέσετε να κάνετε τίποτε για να γλυτώσετε, γιατί το τέλος σας είναι εδώ, Η αλήθεια δε βρίσκεται σε όσα διαβάζετε στις εφημερίδες, αλλά σε όλα όσα δε θα διαβάσετε ποτέ."
* Ο Μακάριος Μακαρίου γεννήθηκε πριν από πενήντα χρόνια σε μια γειτονιά του Λονδίνου. Σπούδασε Φυσική και Φιλοσοφία και ξεκίνησε ένα διδακτορικό που αποδείκνυε γιατί η θεωρία της σχετικότητας και της κβαντομηχανικής ήταν λανθασμένη.
Ο Μ.Μ. είναι τρόπον τινά ο "μαγικός βοηθός" που εμφανίζεται από το πουθενά στον Σπύρο Γκύρα, τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου που διαβάζω και για το οποίο θα γράψω περισσότερα εντός των ημερών.
ο οποιος Μακαριος Μακαρίου με χαρα σας αναγγελω είναι παρών και στο επόμενο βιβλίο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή;)
Αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Διαβάζοντας τα αποσπάσματα από τις σημειώσεις του Μ.Μ., σκεφτόμουν συνέχως τρία πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. τη λαϊκή και πολύ γνωστή παροιμία που λέει "από τρελό κι από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια"
2. Τον Leibniz που πίστευε σε μια παγκόσμια συνομωσία κατά των ευφυών ανθρώπων και
3. Τον Κουρτ Γκέντελ και το θεώρημα του, της μη πληρότητας, αφενός γιατί ο Γκέντελ ήταν θαυμαστής του Leibniz και βαθύτατα επηρεασμένος από τη φιλοσοφία του και αφετέρου επειδή το θεώρημα της μη πληρότητας...πάει με όλα!
(είναι σαν την coca cola, τη μόνη απόλαυση που επέτρεπε ο Μακάριος στον εαυτό του!)
Αγαπητέ κε Δρόλια, περιμένω εναγωνίως το επόμενο βιβλίο σας.
Η αναφορά σε χειραγώγηση της μαζας απο την εβραική ιντελιγκεντσια, με βρίσκει αμήχανο! Ειναιδυνατόν? Ποσο πρεπει να εχεις μπλέξει με μαεστρία την δικτύωση τόσων πολλών ανεξάρτητων παραμέτρων , που να ελέγχεις τέλεια τις μάζες μεσω τοσων πολλών ανθρώπων αναφοράς (πχ πολιτικοί, διανοούμενοι)?
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ίδια θεωρία ακουσα κι απο εναν γεράκο στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη με ενα παθιασμένο τρόπο.
Δοξα... κρατάει όσο κι ο εγκεφαλος? Η όσο την κρατούν όλοι οι εγκέφαλοι όλων των ανθρώπων? δεν παραμενει στο διηνεκές της χρονικής γραμμής? τουλάχιστο μπορεί να "τείνει" στο απειρο στον παγκόσμιο παναθρώπινο εγκέφαλο...
για να μην παρεξηγηθω από το παραπάνω απόσπασμα η άποψη παραπάνω δεν είναι του συγγραφέα (δική μου) μα του Μακάριου Μακαρίου. Η επαφή του Μακάριου Μακαρίου με τον ήρωα Σπύρο Γκύρα είναι σαν μια μορφή ένωσης ύλης με εντιύλη, μια που ο δεύτερος είναι ο πραγματιστής άνθρωπος που δεν πιστεύει στην συνωμοσίες ενώ ο πρώτος είναι από μόνος του μια ζωή συνωμοσίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γεράκος που αναφέρετε θα μπορούσε μια χαρά να αποτελεί και πρότυπό του ΜΜ.
Ο/Η Gnomikos
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητέ μου Γνωμικέ, με πρόλαβε ο συγγραφέας και σου απάντησε ήδη, αλλά θα ήθελα να σχολιάσω κι εγώ το σχόλιο σου, γιατί από όσα γράφεις μου δίνεις την εντύπωση πως δεν κατανόησες πλήρως πως ο Μακάριος Μακαρίου είναι ο επινοημένος ήρωας, και μάλιστα υποήρωας, στο βιβλίο που μόλις διάβασα. Είπα να μην πω τον τίτλο πριν γράψω κάτι σχετικά, αλλά αφού το απόσπασμα που μετέφερα δημιούργησε τόσο μπέρδεμα κι αφού ήδη ο συγγραφέας, Βασίλειος Δρόλιας, μας έκανε την τιμή να απαντήσει στα σχολία μας θα πω πως πρόκειται για το βιβλίο "Τυχαία Είσοδος" που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ, πρόσφατα.
Στην προσπάθεια μου να δημιουργήσω κάποιο...σασπένς(!) τα κατάφερα να σε αποπροσανατολίσω...
Σκόπιμα το έκανα, χαχαχαχχχα
φιλιά
Ο/Η ficciones
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κε Δρόλια, είστε βέβαια αυτός που επινόησε και διαμόρφωσε τους χαρακτήρες του βιβλίου σας και έχετε τη βαθύτερη γνώση για την ιδιοσυγκρασία και το ταπεραμέντο τους, πλην όμως, ως αναγνώστρια νομίζω πως έχω κάθε δικαίωμα να διαφωνήσω μαζί σας σχετικά με τον κεντρικό σας ήρωα, τον Σπύρο Γκύρα, που στο παραπάνω σχόλιο σας τον παρουσιάζεται ως πραγματιστή που δεν πιστεύει σε συνομωσίες. Έχω εντελώς αντίθετη άποψη γι' αυτόν. Ο Σ.Γκύρας είναι ένας αλλοτριωμένος, μοναχικός άνθρωπος που έχει ανάγκη από ένα μύθο για να ξεφύγει από τη ρουτίνα της καθημερινής του απομόνωσης. Είναι μια άλλη εκδοχή του Χάρη, από το "κινέζικο δωμάτιο" της Κ. Χρυσανθοπούλου, με περισσότερες γνώσεις και περισσότερες ανησυχίες ίσως, αλλά έτοιμος να πιαστεί έστω και προσωρινά από ένα ΜΥΘΟ που ο ίδιος δημιουργεί για να ξεφύγει από την ταφόπλακα της καθημερινότητάς του. Και μην ξεχνάτε -αυτό που περίτεχνα λέει ο Ντενί Γκετζ στο βιβλίο του "ΜΗΔΕΝ"-τους μύθους μας, όπως και οι Σουμέριοι, τους φτιάχνουμε από ό,τι υλικά έχουμε διαθέσιμα...
Ελπίζω να μας δοθεί ευκαιρία για περισσότερη συζήτηση γύρω από τον Σπύρο Γκύρα, που μου είναι πολύ συμπαθής.
δεν εχετε καθόλου άδικο. χαίρομαι για την αναγνωση σας που ειναι ακριβως στο πνευμα των πραγμάτων που ειχα στον νου μου σχετικά με τον Σπυρο Γκυρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι περίεργο όμως: καθώς έγραφα το βιβλίο δεν σκόπευα να κάνω συμπαθή τον ΣΓ (αλλά ούτε και αντιπαθή για να πω την αλήθεια). παραδόξως και από σας ακούω κάτι που τουλάχιστον άλλοι δύο αναγνώστες μου μετέφεραν: την συμπάθειά τους προς τον ήρωα. Είναι για μένα πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η άποψη.
Ίσως θα έπρεπε να δούμε ένα μεγαλύτερο δείγμα αναγνωστών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και οι δύο άλλοι αναγνώστες σας, αυτοί που βρήκαν συμπαθή τον ήρωα σας, είναι σαν και μένα δηλαδή γυναίκες, μέσης ηλικίας, με έντονα μητρικά ένστικτα, τότε μη σας κάνει εντύπωση που τον βλέπουν με συμπάθεια...
Αλήθεια τι είναι? Οι άλλοι δύο αναγνώστες εννοώ.
Είμαι σίγουρη πως ο 23χρονος γιος μου, φοιτητής στη σχολή κινηματογράφου του ΑΠΘ, θα είχε τελείως διαφορετική οπτική για τον Σπύρο από τη δική μου.
Θα είχε όμως ενδιαφέρον ένα τέτοιο "γκάλοπ".
"Τι γνώμη έχετε για τον Σπύρο Γκύρα;"