"Πώς να είσαι αντικειμενικός στις απόψεις σου ακόμη και για το σύμπαν;
Χαζό είναι, και ακούγεται μάλλον ακόμα πιο χαζό. Το σύμπαν είναι τόσο απλό, που μπορεί να το καταλάβει ακόμη κι ένας γυμνοσιάλαγκας. Κι οι ανθρώπινες πράξεις είναι τόσο απλές στην ουσία και την αιτιότητά τους, που ακόμη κι ένα παιδί θα μπορούσε να καταλάβει. Αλλά το υπόλοιπο της ύπαρξής μας γίνεται τόσο περίπλοκο λόγω της ευφυϊας μας-τι αστείο!-, που βρίσκει συνωμοσίες και συνδέσεις εκεί όπου δεν υπάρχουν, κάνοντας τα πράγματα περίπλοκα.
Έτσι είναι, γιατί έτσι συμβαίνει.
Και μια δολοφονία συμβαίνει, γιατί απλώς συνέβη. Σαν καθημερινή πράξη, όπως το να πάει κάποιος στη δουλειά του ή να καθίσει στον καναπέ διαβάζοντας την εφημερίδα του. Παρόλο που φαίνεται πως στη δολοφονία συμμετέχουν μόνο ο θύτης και το θύμα, η αλήθεια είναι πως οι νόμοι της κοινωνίας βρίσκονται πίσω από κάθε πράξη και των δύο. Οι νόμοι του δικού τους προσωπικού σύμπαντος, οι οποίοι πιέζουν και διαμορφώνουν τη σκέψη και τις πράξεις τους.
Πριν από δύο χρόνια το δικό μου προσωπικό σύμπαν ήταν κλεισμένο στους τέσσερις τοίχους του δωματίου μου, μα είχα παράθυρο στον υπόλοιπο κόσμο μέσα από τα αυτιά μου..."*
Κι αναρωτιέμαι τώρα εγώ, τι είδους απάντηση θα πάρουμε, αν ζητούσαμε από μια ομάδα ανθρώπων να μας πει πως φαντάζεται τον Σπύρο Γκύρα, του οποίου τις σκέψεις αντέγραψα.
...και για όσους...άνοιξαν τώρα τα ραδιόφωνά τους-πλάκα κάνω- και δεν ξέρουν ποιος είναι ο Γκύρας, να ξαναπώ πως είναι αυτή η περίεργη φιγούρα στο βιβλίο του Β. Δρόλια, απο τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ, που είναι το θέμα της προηγούμενης ανάρτησής μου.
* το απόσπασμα από τις σκέψεις του Γκύρα βρίσκεται στις σελίδες 32, 33 και δεν άλλαξα ούτε ένα "σ". (ή έτσι νομίζω τουλάχιστον...)
Χαζό είναι, και ακούγεται μάλλον ακόμα πιο χαζό. Το σύμπαν είναι τόσο απλό, που μπορεί να το καταλάβει ακόμη κι ένας γυμνοσιάλαγκας. Κι οι ανθρώπινες πράξεις είναι τόσο απλές στην ουσία και την αιτιότητά τους, που ακόμη κι ένα παιδί θα μπορούσε να καταλάβει. Αλλά το υπόλοιπο της ύπαρξής μας γίνεται τόσο περίπλοκο λόγω της ευφυϊας μας-τι αστείο!-, που βρίσκει συνωμοσίες και συνδέσεις εκεί όπου δεν υπάρχουν, κάνοντας τα πράγματα περίπλοκα.
Έτσι είναι, γιατί έτσι συμβαίνει.
Και μια δολοφονία συμβαίνει, γιατί απλώς συνέβη. Σαν καθημερινή πράξη, όπως το να πάει κάποιος στη δουλειά του ή να καθίσει στον καναπέ διαβάζοντας την εφημερίδα του. Παρόλο που φαίνεται πως στη δολοφονία συμμετέχουν μόνο ο θύτης και το θύμα, η αλήθεια είναι πως οι νόμοι της κοινωνίας βρίσκονται πίσω από κάθε πράξη και των δύο. Οι νόμοι του δικού τους προσωπικού σύμπαντος, οι οποίοι πιέζουν και διαμορφώνουν τη σκέψη και τις πράξεις τους.
Πριν από δύο χρόνια το δικό μου προσωπικό σύμπαν ήταν κλεισμένο στους τέσσερις τοίχους του δωματίου μου, μα είχα παράθυρο στον υπόλοιπο κόσμο μέσα από τα αυτιά μου..."*
Κι αναρωτιέμαι τώρα εγώ, τι είδους απάντηση θα πάρουμε, αν ζητούσαμε από μια ομάδα ανθρώπων να μας πει πως φαντάζεται τον Σπύρο Γκύρα, του οποίου τις σκέψεις αντέγραψα.
...και για όσους...άνοιξαν τώρα τα ραδιόφωνά τους-πλάκα κάνω- και δεν ξέρουν ποιος είναι ο Γκύρας, να ξαναπώ πως είναι αυτή η περίεργη φιγούρα στο βιβλίο του Β. Δρόλια, απο τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ, που είναι το θέμα της προηγούμενης ανάρτησής μου.
* το απόσπασμα από τις σκέψεις του Γκύρα βρίσκεται στις σελίδες 32, 33 και δεν άλλαξα ούτε ένα "σ". (ή έτσι νομίζω τουλάχιστον...)
Για να καταλάβει κάποιος το πόσο ελάχιστος είναι μέσα στο σύμπαν ,κατά τη γνώμη μου , θα πρέπει από το μεγάλο του ΕΓΩ να περάσει στην άλλη πλευρά του σύμπαντος(μέσα στα όριά του)και να συναντήσει το ΕΣΥ.Όταν όμως το ΕΓΩ του πιάνει όλο τον όγκο του σύμπαντος...αλήθεια υπάρχει χώρος για κάποιον άλλον;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ φαντάζομαι τον Σπύρο Γκύρα ως ένα άνθρωπο που προσπαθεί να φέρει το ακατανόητο και το αδιανόητο στα δικά του "μέτρα". Το σύμπαν όχι μόνο δεν είναι απλό, αλλά είναι τόσο πολύπλοκο που το ανρθώπινο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δομήθηκε για να σκέφτεται πράγματα στα μέτρα του. Για να μπορέσει ο Homo sapiens να επιβιώσει. Να μπορέσει ο κηνυγός-τροφοσυλλέκτης να φέρει τροφή στην ομάδα που εξαρτάται από αυτόν. Να μπορέσει να αποφύγει τα άγρια θηρία. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν εξελήχθηκε ούτε για να κατανοεί την ταχύτητα του φωτός , ούτε για να αντιλαμβάνεται την υπέρυθρη και την υπεριώδη ακτινοβολία. Ούτε καν τα ραδιοκύματα δεν αντιλαμβάνεται. Όσον αφορά τις πράξεις των ανθρώπων είναι αποτέλεσμα του εγκεφάλου. Και όλοι γνωρίζουμε πόσο πολύπλοκος είναι ο εγκέφαλος. Αυτή η πολυπλοκότητα άλλωστε, είναι που αναδύει την ευφυϊα. Η γαλοπούλα που έχει έναν εγκέφαλο σαν λεμόνι είναι παντελώς ηλίθια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ/Η Alexandros είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλέξανδρε, έχω την εντύπωση πως ο κάθε άνθρωπος, όσο πιο "πρωτολιακή" σκέψη έχει,τόσο προσπαθεί να κάνει αυτό ακριβώς που λες, να φέρει το ακατανόητο και το αδιανόητο στα δικά του "μέτρα". Από την άλλη όσο πιο προηγμένη είναι η σκέψη του, κι η ευφυία του αν θέλεις, τόσο περισσότερο λειτουργεί αντίστροφα!
Διαμορφώνει τα "μέτρα" του στο αδιανόητο...
Αν μπούμε σε ένα καφενείο, σε ένα οποιοδήποτε μικρό χωριό, δε θα ακούσουμε τόσες θεωρίες όσοι και οι θαμώνες του για τα πιο σύνθετα πάσης φύσεως προβλήματα;
Βέβαια ο "ΣπύροΓκύρας" δεν είναι ακριβώς θαμώνας καφενείου, αλλά δε νομίζω πως δεν απέχει και πολύ από την πρωτογενή σκέψη...Ίσως δε φαίνεται στο απόσπασμα που έγραψα, αν και μπορώ να πω πως σε μερικά σημεία έχει κι εκλάμψεις ευφυίας.
Ίσως παραθέσω άλλο ένα απόσπασμα που μου άρεσε πολύ.
Κόλησα φαίνεται σ' αυτό το βιβλίο, ίσως επειδή δεν είναι του είδους που έχω συνηθίσει, αλλά τώρα ήρθαν κάποιοι φίλοι και πάμε για κρασί...
χαιρετίσματα στη Β
Ο/Η Alexandros είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήκι όσο για το μέγεθος του μυαλού της γαλοπούλας...θα πρέπει να συζητήσουμε κάποια άλλη ώρα, αλλά το βιβλίο του C.C. Clawsson που διαβάσαμε "ο ταξιδευτής των μαθηματικών", έλεγε και για το μυαλό της φάλαινας που είναι εφτά κιλά ή πόσο δε θυμάμαι τώρα κι όμως...
χτυπάει θυροτ..
Ε/Α = c
ΑπάντησηΔιαγραφήE = ευφυία
A = απλότητα
c = σταθερά
Τουλάχιστον στα μάτια μας βλέπουμε τον κόσμο μας τόσο απλό ανάλογα με το βαθμό της ευφυίας μας. Ο καθένας μας έχει την προσωπική του αλήθεια για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Και η αλήθεια μας, μας φαίνεται περισσότερο "βολικη" όπως θα έλεγε και ο Πουανκαρέ.
Ο/Η likan είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειος ο τύπος! Η ευφυία ανάλογη της απλότητας...
(Το "c" πώς καθορίζεται?)
likan, νομίζω πως συμφωνώ μαζί σου στην υπόθεση που κάνεις για το τι θα έλεγε ο Πουανκαρέ, με την προϋπόθεση όμως πως η αλήθεια μας είναι..."γεωμετρική" και μάλιστα τριών και μόνο διαστάσεων. Από κει και πέρα δεν ξέρω πόσο ελέγξιμα είναι τα πράγματα.
Ίσως γι' αυτό να είναι ωραία.
"έλεγε και για το μυαλό της φάλαινας που είναι εφτά κιλά ή πόσο δε θυμάμαι τώρα κι όμως..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέχασα να συμπληρώσω ότι σημαντικός παράγοντας ευφυϊας δεν είναι μόνο το μέγεθος του εγκεφάλου. Είναι και η αναλογία όγκος εγκεφάλου/όγκος υπόλοιπου σώματος. Αλλά και πάλι, μπορεί να μην είναι τόσο απλό. Μπορεί να είναι κάποια περίεργη διάταξη νευρώνων ή κάτι άλλο. Κάποια στιγμή θα ανακαλυφθεί.
Ο/Η Alexandros είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλέξανδρε, με αυτήν την κουβέντα μου έδωσες την ευκαιρία να ανοίξω πάλι τον "ταξιδευτή των Μαθηματικών", ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία, για το οποίο θα πρέπει σύντομα να κάνω μιαν ανάρτηση, όχι όμως το απόσπασμα που θα αντιγράψω τώρα με αφορμή των όσων λέμε...Μια δεύτερη ανάρτηση ίσως.
Μετά την "τυχαία είσοδος" θα υιοθετήσω τη συνήθεια να κάνω περισσότερες αναρτήσεις για κάθε βιβλίο ...