...Ο καθηγητής μού ζήτησε να του περιγράψω τη βασική μέθοδο που χρησιμοποιώ στη δουλειά μου.
"Κάθε περίπτωση", του απάντησα, "έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Όμως η μέθοδος αντιμετώπισης είναι κοινή. Πρώτα διατυπώνουμε με σαφήνεια και αντικειμενικότητα το πρόβλημα. Μετά ψάχνουμε και ανακαλύπτουμε κάποιες αναμφισβήτητες αλήθειες που το αφορούν. Με βάση τις αλήθειες αυτές κάνουμε κάποιες υποθέσεις και προσπαθούμε να τις αποδείξουμε. Αυτό το στάδιο, των υποθέσεων δηλαδή, είναι το πιο δύσκολο, γιατί με τα ίδια δεδομένα μπορεί να υπάρχουν περισσότερες επιλογές και, αν δε διακρίνεις την ορθή, μπορεί να οδηγηθείς σε λάθη. Οι αποδείξεις των υποθέσεων μας οδηγούν σε νέες αλήθειες, κάπου αυτές τις συμμαζεύουμε και διατυπώνουμε τη λύση"...
Και διακόπτω εδώ για να ρωτήσω: Τι δουλειά κάνει ο άνθρωπος-ήρωας μυθιστορήματος, που απαντάει στην ερώτηση του καθηγητή σχετικά με τη βασική μέθοδο που χρησιμοποιεί στη δουλειά του; Σε ποια δουλειά, ή σε ποιες δουλειές, εφαρμόζει κανείς παρόμοια μεθοδολογία; Έχω στο μυαλό μου τουλάχιστον τέσσερις τέτοιες δουλειές, μπορεί να υπάρχουν κι άλλες...,αλλά μόλις τώρα ολοκλήρωσα την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος που, από προχθές το βράδυ που το ξεκίνησα, με βοήθησε πολύ στο να αποβάλω το επιπρόσθετο άγχος των επαγγελματικών, κι όχι μόνο, υποχρεώσεων και, γι' αυτό, θέλω να μείνω λίγο ακόμη στο όμορφο κλίμα που μου δημιούργησε η ανάγνωση. Επιφυλάσσομαι όμως σε μια ολοκληρωμένη ανάρτηση για το συγκεκριμένο βιβλίο, γιατί τώρα αμέσως πρέπει να πάω στην εκδήλωση του παραρτήματος της ΕΜΕ, που γίνεται με αφορμή την παγκόσμια μέρα του π, που είναι αύριο στις 14 Μαρτίου, ή κατά το αμερικανικότερον (!) στις 3/14, που είναι και η τιμή του π με προσέγγιση δύο μόνο δεκαδικών ψηφίων :).
Τι είναι το "δύο" μπρος στην ...αιωνιότητα ή μπρος στην απειρία των ψηφίων του, περίεργου, π!
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους! Σε όσους π-πιθανόν να ανταμώσω στην εκδήλωση και σε όσους δε θα ανταμώσω, κυρίως όμως, πολλές ευχές, σε κείνους που δε θα συναντήσω π...ποτέ :):):)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου